|
|
|
|
TERUG |
MAIN PAGE |
VERDER |
VRIJDAG 12 JULI 2013 (DEEL 1/2) |
| Wakker
geworden in een veel te kleine kajuit : een douche en een scheerbeurt
later klaar voor het ontbijt.
We waren bij de vroege vogels. Het was nog zeer rustig in vergelijking met onze trip in 2010 : nu geen jengelende kinderen of hebberige oudjes. En hier bonen in tomatensaus à volonté bij het ontbijt. Na het ontbijt
de shop vereerd met een bezoekje en geprofiteerd van de promoties.
Weer een extra fles Highland Park in de collectie : Einar. |
|
 |
Genieten van de ochtendzon op het buitendek. |
 |
|
| Na
de nodige formaliteiten reden we de haven uit.
De thermometer gaf al Zonnig en geen wolkje aan het firmament. De GPS loodste ons feilloos uit Newcastle langs wel 10 ronde punten en stuurde ons dan langs rustige, vlotte wegen naar Schotland |
|
| Via
Coldstream, een stadje aan de rivier Tweed, bereikten we Schotland.
We passeerden Blackadder – wisten wij veel dat enkele dagen
later Mel Smith zou overlijden – en kregen gezelschap van “Of
Monsters and Men” of van BBC Scotland.
Ten zuiden van Edinburgh een noodzakelijke pitstop voor een blij weerzijn : mijn eerste Tennents en onze lunch : homemade croques uit het vuistje. En wij verder op weg. Ze blijven immers niet wachten op ons |
 |
 |
|
| Via Perth naar Pitlochry en daar van de nood (lees : ledigen van een volle blaas) een deugd (lees : een bezoekje brengen aan goede kennissen van Diageo) gemaakt. De distilleerderij van Blair Athol waren we al dikwijls gepasseerd, maar nooit gestopt. Een kort bezoekje kon er wel af. Gewapend met onze pasjes van “The Friends of the Classic Malts” werden we meer dan hartelijk welkom geheten in het bezoekerscentrum. We kregen dan ook spontaan een wee dram van 12y single malt aangeboden, fruitig, kruidig. Kortom een lekkere zomerwhisky. We informeerden naar wat speciaals en onze glaasjes werden gevuld met whisky van 18y, sherry cask, cask strength. Amper 6000 flessen hiervan gebotteld. Martine vond beiden heel lekker en dus een fles aangeschaft. Nog maar 5999 ter beschikking. |  |
 |
 |
|
De
M9 bracht ons naar Dalwhinnie.
Buiten was het |
 |
| Een
bezoekje aan het andere Diageolid moest volgens Martine ook wel kunnen.
Je passeert ook niet elke dag de hoogste gelegen distilleerderij. En als je vrouwtje zo lief vraagt om even halt te houden, dan is de boodschap : “zeker niet tegenstribbelen”. Ook hier werd spontaan een dram aangeboden en wij verder op weg. |
|
 |
Vrienden van de Classic Malts |
