Dag 10 a

Voor vroege vogels is de Roseburn Lodge B&B geen ideaal adres. Je kan pas echt ontbijten vanaf 8u30. Dus maakte ik eerst nog een wandeling via het golfterrein naar de voet van het kasteel. De tuinen zijn beroemd om de vele verschillende rhododendrons maar nu waren deze op enkele na volledig uitgebloeid. Opvallend al veel wandelaars die de Goat Fell, de hoogste berg, wilden bedwingen. Arran is blijkbaar ook een geliefd fietseiland. Keurig ontbijt maar bonen zijn ook hier in onmin geraakt.

Brodick Castle en Tuinen

De zon scheen al prachtig van ’s morgens en wij op weg naar onze eerste afspraak voor vandaag. Onderweg tussen Sannox en Lochranza mochten we al gauw kennismaken met de heersers van de lucht : een koppel arenden cirkelde boven het landschap. We zouden er nog regelmatig zien. Het blijft altijd een indrukwekkend schouwspel. Nog een korte stop aan de kasteelruïne van Lochranza en dan naar de distilleerderij van Arran.

Vriendelijk onthaal en Stewart nam ons mee voor de rondleiding : filmpje, dram 14y om op te warmen en wij weg voor de toer. Hier konden we wel foto’s nemen. De nieuwe wash back was operationeel, de gids liet ons verstaan dat er nog ruimte is voor een zesde en dat wel degelijk wordt overwogen om die weldra ook te bouwen.

Op het einde mochten we nog genieten van de Arran Gold.

Waar ze echt wel trots op zijn en dat ook wereldwijd willen verkondigen is hun onafhankelijkheid in de ganse whisky-industrie.

In de shop nog een fles gekocht van een single cask, uitgezocht door de gewezen toergids Campbell, sinds kort met pensioen. Hij heeft ons nog rondgeleid in 2012 tijdens onze 4^de clubreis. Martine vond nog een leuk boekje over Arran.

En Jan, hij mag gerust zijn, zijn naam prijkt nog steeds op de grote houten lijst.

Nu de zon nog niet op zijn hoogst stond wilden we graag nog een wandeling maken. Wat is er mooier dan de benen te strekken op Machrie Moor. Boven ons vloog opnieuw een golden eagle. Hij begeleidde ons tot bij de “Standing Stones”.