Zaterdag 30 maart

Heerlijk geslapen, douchke en voor het laatst full cooked Scottish breakfast. Weer stralende zon en iets zachter.

Vandaag start de lange terugreis, gewoonlijk reden we van hier naar Prestwick en waren we kort na de middag thuis, nu wacht ons nog een rit door Schotland, dwars door het noorden van Engeland, 16u op zee en dan loodrecht zuidhuiswaarts.

Rond Glasgow is het iets drukker maar we bereiken gezwind de grens. Na Carlisle nemen we de gewone weg die ons naar de muur van Hadrianus brengt. Een attractie van die historische omvang kunnen we niet links noch rechts laten liggen en moet bij op ons palmares “Werelderfgoed”.

Het ruwe landschap en één gure sneeuwbui dragen bij tot de historische beladenheid van deze site. Een kleine tweeduizend jaar geleden was dit een mini-stad vol legionairs die volgens de infoborden uit Tongeren kwamen. Toch een hele trip in die pré-chunnel, vliegtuig en ferry tijden. Ter hoogte van de graanschuur nuttigen we een toepasselijke graanwhisky. Aan de westelijke poort volgt een soortgenoot zijn weg naar beneden. Het uitzicht over de noordelijke grens van het Romeinse rijk laat niets aan de verbeelding over. Je moet maar als onwetende zuiderling hier je eerste winter overleven amper beseffend waar op de planeet je aanbeland bent. Zeer interessant bezoek!

Het laatste stukje richting ferry in Newcastle upon Tyne zoals ze dat hier zeggen geeft ons wat voorsprong op het reisschema en tijd voor een snelle hap in een soort outlet-shoppingcenter*. De paardenmolen staat aanlokkelijk zijn schetterende muziek te spuien maar wij gaan toch voor iets anders. De Cd’s van de Corrs blijken plots heel populair. Voor mezelf tik ik voor 2,99£ een literaire encyclopedie van Britain and Ireland op de haast gratis kop. En het is een serieuze turf, dat wordt weer smikkelen en smullen!

We staan behoorlijk vooraan in de rij en pascontrole en inschepen ( inschapen is meer iets voor onze wolharige vrienden) verlopen een stuk gestructureerder en vlotter dan in Nederland op de heenreis. Ook mede het eerder geringe aantal passagiers.

Bij het uitvaren der haven genieten we van onze laatste drams op de achterplecht van de Princess Seaways van DFDS.

Iedereen is opvallend stil bij de laatste blikken op het Britse Eiland. Maar even later schuiven we al aan bij onze gereserveerde plaatsen in het 7 seas restaurant. Alleen Bert en Wim hebben een tète a tète aan een intiem afgelegen tafeltje. Toch een schoon koppel!

Het dinner buffet is weerom zeer verzorgd en we laten ons dan ook collectief gaan. A volonté… dat begrijpen we allemaal. Er wordt nog wat nagekaart en na een tijdje en een rondje door de scheepsshop* zetten we ons strategisch tussen nachtclub en bar.

Na enige manoeuvres hebben we voldoende meubilair bij elkaar om ons eigen hoekje te creëren. We becommentariëren het voorbijschuivend zootje ongeregeld. Vooral enkele proportioneel uitbundig uitgebouwde vrouwmensen op henparty zijn een bron van vermaak voor de neutrale toeschouwer. Af en toe komt de securiteit voorbij met een veelal goorgebekte Engelse hooligan. Er wordt kordaat opgetreden en dat is maar goed ook. Wat een puinhoop ontstaat er toch telkens weer wanneer men reis, bier en Engels mixt.

Door de cumulatie van tijdsverschil en overgang naar zomeruur zijn we op korte tijd twee uur kwijtgespeeld. Het is dan ook al heel rap halfeen en Pasen.

Om in te kleuren:    

Hoog tijd om de kooi op te zoeken. Op de heenreis hadden we nog ruime buitenhutten nu moeten we het stellen met een berghok maar dat mag en zal de slaappret niet drukken en iedereen is, zo zal morgen blijken, snel in een andere dimensie verzeild. Niet verwonderlijk met alleen maar mooie ervaringen om te herkauwen

* en ** = Barbarismen