WWW.100PROOF.BE

VOLGENDE PAGINA
Pagina 2/12

PAGINA 1 / 12

Vroeger was niet 'alles' beter. Een mooi voorbeeld hiervan is in mijn ogen de Welshe rockgroep THE STEREOPHONICS, die de rode draad in dit Schotland-reisverslag zal vormen. Samen met grote broer Gunter heb ik deze band gedurende vele jaren gevolgd, zowel op cd als op tour doorheen ons land, en een enkele keer ook over onze noordgrens. Album na album hoorden we hoe de groep, en zanger Kelly Jones in het bijzonder, evolueerde naar een band waarvoor we andere grenzen dan die in het noorden zouden willen voor overschrijden. Zoals we dit in het verleden ook al met Pearl Jam of The Verve hadden gedaan toen we hiervoor 'het kanaal' overstaken. 

Toeval wil dat na het verschijnen van hun recentste album GRAFFITI ON THE TRAIN er een UK TOUR werd bekendgemaakt waar we in de lijst 3x Schotland terugvonden, en dit 3 avonden na elkaar. Meer heeft een liefhebber van The Stereophonics en van Schotland niet nodig om overtuigd te worden om te gaan. Omdat er vooralsnog geen zaalconcert in de Benelux, laat staan in mainland Europe, staat gepland, vinden onze echtgenotes deze nieuwe Schotland trip al minder erg.

En wijle weg voor een muzikale én whisky én wie weet wat nog allemaal gerelateerde Schotlandtrip!

The Stereophonics

Leuven. Door ons vooral gekend voor z'n Stella, z'n whiskyfestival Spirits in the Sky, dat naar onze mening nog steeds het beste in België is en wat overmorgen van start zal gaan, en z'n trein die ons zo dadelijk onder onze nationale luchthaven zal afzetten mits betaling van de onontkomelijke Diabolo toeslag waarmee we de staatskas nog meer zullen spijzen. We zijn vanuit Aarschot goed op tijd naar hier gespoord zodat een Stella op een overdekt terras nog kan. 

Station Leuven

        Vertrekhal Brussels International Airport

Al maanden staat deze datum aangestipt en eindelijk zijn we er ook bijna. Maar nog niet helemaal. Eerst een train, een plain en dan nog een automobile vooraleer we in de grootste stad van Schotland zullen arriveren vanavond. Gelukkig regent het hier ook al.
De treinrit naar Brussel-Nationaal verloopt op wieltjes en zelfs zonder extra tijd. Er zijn zo van die dagen dat het wel lukt. 
De incheckbeurt bij SN Brussels Airlines zet deze trend verder en zo geraken we nu al voor op het reisschema en dringt/drinkt er zich een tweede Stella zich op in de vertrekhal. De inhoudsmaten van onze pinten halen ondertussen Schotse normen. Den overgang is hiermee reeds ingezet.

Op tijd begeven we ons op de tarmac en zien een schattig vliegtuigje met propellerkes voor ons staan dat ons zo dadelijk naar de Schotse hoofdstad zal proberen te brengen. De naam van het type vliegtuig is indrukwekkender dan het toestel zelf: nen BOMBARDIER !!

Bombardier Q400

Samen met nog 68 passagiers, 2 stewardessen en 2 piloten zorgen we voor een maximale bezetting van het toestel. Normaliter haalt Ryanair de voorkeur van onze aanbesteding als het om vliegen naar Schotland gaat. Echter, een goedkoper ticket, meer bagage zonder bijbetaling en een interessantere uurregeling zorgden voor een kentering in deze jarenlange Ryanair traditie, en dus boekten we onszelf een ticket bij SN Brussels Airlines. En toeval wil dat er deze week hier geen staking gepland staat, die is voorzien voor volgende week, dus dat is ook een meevaller!

En de koffie blijkt gratis te zijn, maar daarom niet beter als die van Ryanair. Hier wel een heuse suikerwafel om die koffie te vergezellen, daar boven in de lucht. Ook hebben we daarboven een half uur meer tijd om deze aangeboden  maaltijd te verorberen, met dank aan die propellerkes die er voor zorgen dat de vlucht een half uurtje langer duurt dan met straalmotoortjes. 

Net voor de regen Edinburgh Airport bereikt, zetten wij voet aan grond. Het voelt weer aan als thuiskomen.

Voor we het zelf goed en wel beseffen staan we al aan de Avis autoverhuurdesk om ons gereserveerd autootje zonder propeller op te eisen. Dit verloopt minder vlot dan gewend maar geen nood, het reisschema komt niet in gevaar.

De Citroën C3 kan zowel ons tweeën als onze bagage huisvesten en meer vragen we niet voor deze korte trip.

De instrumenten aan boord worden gecheckt en de ruitenwissers blijven daarbij aanstaan tot op onze eindbestemming van vandaag.

Hydro Arena, Glasgow

Vanuit de luchthaven begeven we ons op de M8 die ons van de Schotse hoofdstad naar de Schotse grootste stad zal brengen. We doen dit met de gebruikelijke vertragingen op deze drukste autosnelweg van Schotland. Eenmaal we Glasgow binnenrijden en de oevers van de Clyde-rivier bereiken, rijden we ons hotel, dat ik voor twee nachten heb geboekt, domweg voorbij omdat we zo onder de indruk zijn van de pas gebouwde futuristsisch ogende concerthal die we passeren, en waar je ons de volgende 2 avonden kan terugvinden. Ons gekozen hotel ligt niet toevallig aan de overkant van de concertzaal. En meer verlangen we niet van ons hotel. Of misschien dat ieder van ons vannacht een heus bed heeft met echte lakens en al. Ook dat kan geregeld worden zegt de vriendelijke blonde Oost-Europese receptioniste nadat we onze geboekte kamer hebben gechekt. Later zal de Schotse nacht receptionist dit ook nog eens bevestigen en meer nog, hij zal dit ook effectief regelen voor ons.

Hydro Arena aan de oevers van de Clyde-rivier

WWW.100PROOF.BE

VOLGENDE PAGINA
Pagina 2/12