Sinds
we met de website van 100°PROOF begonnen zijn, hebben we normaal gezien
altijd ons fototoestel bij de hand. Normaal gezien dus, maar nog niet
dikwijls genoeg blijkbaar. We waren gevraagd om een whiskytasting te
geven voor een oud- studentenvereniging, in het bovenzaaltje van café
Lapaz, Tiensestraat, Leuven. Ervaren drinkers, die graag wat meer wilden
leren over whisky tijdens een gezellige avond. Na een half uurtje
uitstel wegens geweldig spectaculaire wolkbreuk, compleet met
hagelbollen, werd er dus een gezellige avond van gemaakt. De volgende
whisky’s passeerden de revue: Red Breast 15y, Auchentoshan 10y,
Aberlour A’bunadh, Balblair 16y, Highland Park 12y en Ardbeg 10y. Toch
een mooie range om je weg te vinden in het whisky- aanbod als beginner.
In de naloop van de avond kwam de cafébaas (?) het zaaltje binnen met
een fles. “Durft ge hier van proeven?”. Thaise
whisky. Het leek me een terug gevulde Jack Daniëls fles met een lelijk
geel etiket. Niks speciaals, was het niet voor de levensgrote cobra die
in de vloeistof zweefde. Na uitgebreid onszelf tegen het hoofd geslagen
te hebben dat we dus geen fototoestel bij hadden en verzekerd te hebben
dat het uit interesse was en niet uit misplaatste stoerdoenderij, goten
we een slok in. Dit onder grote hilariteit moet ik wel zeggen. De neus bevatte vooral zwaar dennenhars en terpentijn. Eigenlijk enkel zwaar dennenhars en terpentijn … en terpentijn wordt gemaakt van dennenhars. In de mond kwam er ook nog een grondsmaak bij, die de afdronk ging overheersen. Geen hoogvlieger, maar toch eentje die we konden afvinken op ons “been there, done that” lijstje. Later op het internet toch een foto gevonden, zodat we de mensen toch een idee kunnen geven. Gunter
|