Het idee om de buitenste Hebriden te gaan bezoeken begon zich zo’n 8
jaar geleden te nestelen. Dat stukje van de Schotse landkaart oefende
een ongelooflijke aantrekkingskracht uit en zoals met zoveel dingen in
het leven die niet direct binnen bereik liggen, neemt de verbeelding het
over. Niet zelden kan de realiteit hetgeen in de verbeelding vorm
aangenomen heeft, niet waarmaken. De voorbije jaren hebben ons echter
geleerd dat de wereld tegemoet treden met een open geest, “naïeve”
verwondering en het verliezen van “ik” in het verhaal alles veel
intenser en kleurrijker maakt. Dat en een goede planning natuurlijk!
Bono
is ondertussen 50. U2 heeft ons een groot gedeelte van ons leven
vergezeld. Van die eerste keer, live op Veronica, het ongeloof in
Bono’s ogen toen het publiek waanzinnig werd bij de intro van “I
will follow”, “You’re not supposed to know this!” riep hij, tot
het 360° concert in Amsterdam uit de huidige toer. Die intense emoties
die je mee mag beleven als een nummer het leven eventjes verheft ... .
Noem het eventueel “naïef” en weet dat ik niet beledigd ben!
Hetzelfde
geldt voor Schotland en whisky. Meer dan 10 jaar zijn we er al mee
bezig, en de beiden tegemoet treden met een open geest, “naïeve”
verwondering en het verliezen van “ik” in het verhaal hebben er voor
gezorgd dat we keer op keer ongelooflijke ervaringen mochten op doen.
Onze eerste stappen op Schotse bodem. Het ontdekken van steeds weer
nieuwe dingen in en achter onze dram. Tot onze eigen verwondering
vaststellen dat er mensen zijn die vinden dat wij “goe bezig” zijn
en samen met ons een whiskyclub opgericht hebben. 5 jaar aan rijk
clubgebeuren en 3 ongelooflijke clubreizen zijn er tot nu toe al onze
beloning voor geweest.
En
dan nu, 8 jaar na de geboorte van het idee, hebben we de buitenste
Hebriden eindelijk verkend! Het reisverslag staat nu helemaal on line en
hopelijk ervaart de occasionele lezer stap voor stap een beetje mee wat
een overweldigende ervaring dit geweest is voor die 2 “klein
mannekes” uit de kempen. Een open geest, “naïeve” verwondering en
het verliezen van “ik” in het verhaal helpt.
GUNTER
|