MAIN

MAANDAG 17 MEI 2010

Zoo Station

Het beloofd vandaag een spannende en opnieuw een lange dag te worden. Op onze TV in onze hotelkamer zien we dat de presentatoren van BBC Breakfast  hun opwinding nauwelijks kunnen verbergen, als ze melden dat zo goed als alle luchthavens in het Verenigd Koninkrijk dicht zijn door de aswolk, en dit voor nog onbepaalde tijd. Zo dadelijk, na ons warme ontbijt in het South Beach Hotel, zullen we in de nabijgelegen luchthaven van Prestwick International Airport gaan verifiëren wat we eigenlijk gisterenavond al wisten. We moeten er toch zijn om onze huurwagen terug binnen te leveren. 

Daar aangekomen zien we dat het woordje "Cancelled" alom vertegenwoordigd is op de vluchtinformatie schermen. De luchthaventerminal ligt er vrij verlaten bij, alleen aan de balie van Ryanair heerst er een meer dan gezellige drukte. Plantrekkers als we zijn, starten we ons plan B op. Een zelfontwikkeld reddingsplan dat we gisterenavond hebben uitgetekend, en dat werd bijgestaan en goedgekeurd door onze vriend Mr."T".
Onze gezinnen en werkgevers verwachten ons namelijk thuis vanavond. 

Plan B : Vlakbij de luchthaventerminal van Prestwick bevinden er zich twee perons. Op eentje ervan stopt twee maal per uur een trein die je zonder overstappen, en binnen een klein uurtje, naar Glasgow Central Station brengt. Even heb je het gevoel dat je verder van huis wegrijdt, maar dit hoort er bij.

Leuk om weten is, dat je met je Ryanair vliegticket 50% korting krijgt op dit treinticket, dat op de trein zelf dient aangekocht te worden.
Ja, ook op een ongebruikt vliegticket, we hebben het gechekt.

Prestwick Airport Station

foto: Werner

Aangekomen in Glasgow Central Station schaffen we onszelf aan de ticketbalie een treinticket aan voor de Hoge Snelheids Virgin Train, die je in ongeveer 5 uur tijd van Glasgow naar de hoofdstad van Groot-Brittanië brengt. Deze trein doorkruist half Groot-Brittanië in een razendsnelle vaart, met onderweg 6 tussenhaltes. 

Elk uur vertrekt er hier trouwens zo'n trein naar London Euston Station. 

Dat dit kon, waren we gisterenavond via de vriendelijke receptioniste van het South Beach Hotel al te weten gekomen. 

Het is bijna vier uur als we aankomen in Londen Euston. In ons station zien we al een wegwijzer naar het volgende treinstation waar we naartoe willen: London St. Pancras Station. 

Een bobby wijst ons de weg, gewoon de mensenstroom met hun valiezen volgen eigenlijk. In onze trein zaten namelijk nog een heleboel gedupeerden die ons plan B hebben gestolen, en aan het uitvoeren zijn. 

Wat volgens de agent een kwartiertje stappen is, doen wij op minder dan tien minuten waarbij we vele concurenten voor een beschikbaar plaatsje op de Eurostar onderweg uitschakelen. 

Eenmaal in het station is de drukte in de Eurostar ticket shop beangstigend, en heeft het er alle schijn naar dat we vandaag dan toch niet meer zullen thuisgeraken. Die aswolk is echt al een zegen voor deze firma geweest.

St. Pancras Station (Eurostar Station)

Als we aan de beurt zijn wordt er ons meegedeeld dat er binnen een kleine twee uur nog twee plekjes vrij zijn naar Brussel, zij het elk in een andere wagon. Zonder twijfelen schaffen we ons de tickets naar huis aan. Plan B lijkt te gaan lukken, en we hebben nog tijd en geld over om onze eerste frisse verdiende pint van de dag te gaan drinken. Tennent's hebben we aan de grensovergang met Engeland moeten opgeven, dus wordt het Carlsberg, het zelfuitgeroepen waarschijnlijk beste bier in de wereld. Het is ons toch louter om het bierglas te doen, dat we natuurlijk eerst leegdrinken. In onze bagage hebben we met opzet nog één relatiegeschenk over gehouden voor een moment als nu te vieren.
Met Ne Flierefluiter, een streekbierke van bij ons waar we Schotland al vaak hebben laten mee kennismaken, toasten we op de goede afloop van deze reis, die er nu toch wel zit aan te komen. Ondertussen denk ik ook al aan dit verslag, en de titel van het U2 nummer "Zoo Station" was er vrij vlug. 

ZOO STATION

ALBUM : ACHTUNG BABY
JAAR     : 1991

Dit zie je nou zelden: Op een overdekt terras in het Londense internationale St. Pancras Station, wordt met veel smaak het kempisch streekbierke 'Ne Flierefluiter' gedronken. 

Het is even na negen uur als onze Eurostar trein, met enige vertraging die in Lille werd opgelopen, het station van Brussels South binnenrijd. In normale omstandigheden waren we om half drie deze middag in de luchthaven van Brussels South aangekomen. Maar nog zijn we niet thuis.
Met ons Eurostar ticket nemen we de trein tot Leuven, alwaar Gunter's lieftallige vrouwtje ons al staat op te wachten om ons naar die luchthaven in Brussels South te voeren. Niet om de cirkel rond te maken, waar dit reisverhaal vorige week maandag is gestart, wel om de wagen nog op te halen die ongetwijfeld al ongerust werd omdat we deze middag hem nog niet zijn komen ophalen.
Uiteindelijk zijn we 8 uur later dan voorzien terug thuis, maar we zijn er geraakt. We hebben zonet ervaren dat je niet over zee, of in de lucht hoeft te gaan om in Schotland te geraken. Weer een reiservaring rijker. Noot: het bedrag van onze geannuleerde vliegtuigtickets voor onze terugvlucht, werd trouwens niet veel later toch maar netjes op onze rekening gestort door Ryanair. En we waren zowieso al van plan om ons volgende avontuur opnieuw met hen te ondernemen.

MAIN