DEEL 2/3

MAIN

Onderweg naar opnieuw een mooi zandstrand, passeren we een kleine shop en besluiten opnieuw om te proberen een frisse pint vast te krijgen. Het gekoelde six-pack Tennent's wordt op de toog gezet. De kassier schenkt me een blik in de ogen alsof hij dadelijk mijn identiteitskaart gaat vragen, maar hij doet dit niet. Ik heb me in 5 dagen al niet geschoren en dit begint z'n vruchten af te werpen. Noot: Voor wie mij niet kent: Ik zie er véél jonger uit dan ik in werkelijkheid ben :-)

Met een overwinningsgevoel belanden we even later aan een weids zandstrand met een lekker gekoelde lager. Rotsen en stenen fungeren als ons eigenste terrasje. Met zicht op die oneindige machtige Atlantische Oceaan genieten we van dit moment. Ondanks we 'maar in Schotland zitten' voelen we ons heel ver weg van huis.

foto: Werner

Een nieuwe zijsprong van de hoofdbaan doet ons opnieuw aan een leuk uitziend strand belanden.

Het strand grenst aan een erf van een boerderij. Hun twee honden komen afgelopen om mee met ons op het strand te komen spelen. Een uitnodiging waar we graag op ingaan, en we worden al gauw bevriend met deze vrolijke viervoeters (foto onder) die zich tot echte zeehonden ontpoppen.

foto: Werner

foto: Gunter

Een 'Tidal Island'. Dus een eiland waar je met droge voeten geraakt als het 'eb' is

Limited Edition: Atlantic Cooled Tennent's

De ziltigheid in de lucht eist z'n slachtoffers. Gelukkig worden we gered door 2 aangespoelde blikken Schots gerstenat. Deze worden op een ecologisch verantwoorde manier gekoeld.  

Een aperitief op locatie. Ver weg van de bewoonde wereld, en met enkel het geluid van aanspoelend water uit de oceaan. 

Master @ Work

Op wandelafstand van onze B&B voor vanavond, ligt het Temple View Hotel waar we onze maaltijd voor vanavond hebben komen reserveren. Omdat we onszelf eens willen verwennen gaan we voor de kweenie hoe verse vis en andere lekkere vruchten uit de, in ons gezichtsveld gelegen, oceaan. 

En omdat we vanavond eens zot willen doen, gaan we voor de twee gangen barmeal, zodat we nog meer uit de zee op onze borden krijgen. 

Ook op wandelafstand van onze B&B: de ruïnes van Teampull Na Trionaid, vrij vertaald de kerk van de Heilige Drievuldigheid. Deze gebouwen hebben een belangrijke rol gespeeld in de middeleeuwse Hebriden. 
Daarmee hebben we meteen een geschikte locatie gevonden voor onze degustief.

foto: Gunter

Teampull Na Trionaid

foto: Werner

Niet alleen de ruïnes, maar ook de vergezichten van hieruit bij zonsondergang zijn spectaculair en fotogeniek.

foto: Werner

Room with a view

foto: Werner

Terug aan onze B&B wordt het op het buitenbankje al vlug te koud om de prachtige omliggende landschappen te kunnen ondergaan. Gelukkig heeft onze kamer een raam zodat we kunnen genieten van onze laatste dram van de dag, met zicht op de buitenwereld. Gunter schrijft ondertussen ons reisdagboek bij, ik probeer aan de hand van een nieuw ingegoten staal Highland Park "hjärta" de tastingnotes te formuleren, en die gaan zo:

HIGHLAND PARK 12y "hjärta" 58,1%

De geur heeft iets weg van vers geperst appelsiensap waar een zakje vanillesuiker is bijgevoegd. Een beetje vers gemaaid gras en ook de geur van een glossy tijdschrift, je weet wel, een tijdschrift dat van duurder kwaliteitspapier is gemaakt.
In de smaak: okkernoot, crème brûlée, aardbei frutella snoepjes.
In de afdronk eerst vanilleijs, waarna het notige terugkomt samen met de zest van appelsienen. In de afdronk is er ook een vleugje rook terug te vinden. 

Niet veel later, met zicht op een spinnewiel, een cape en een oude (vliegende?) bezemsteel, vallen onze ogen dicht.

DEEL 2/3

MAIN