De new make spirit passeerd langs de spirit safe op weg naar de eiken vaten.Wij passeren langs de eiken vaten op weg naar Glengyle Distillery. |
 |
Binnenkoer Springbank Distillery |
"Eén van de
|
Pagina 4/5 |
De new make spirit passeerd langs de spirit safe op weg naar de eiken vaten.Wij passeren langs de eiken vaten op weg naar Glengyle Distillery. |
|
Binnenkoer Springbank Distillery |
 |
 |
 |
 |
Design etiket |
Ondertussen herkennen alle mensen in de groep alle onderdelen van een distilleerderij blindelings, wat niet weg neemt dat het altijd leuk is om er met een goede gids in rond te dwalen. Zeker als je de warehouses in mag om te genieten van de Angel’s share die er hangt. De verdamping van +/- 2% per jaar per vat van z’n inhoud. “Verlies” in vaktermen.De “rest” gaat na maturatie naar de botteling plant. Springbank is een van de weinige die dat zelf doet en normaal gezien mag je hier als bezoeker niet binnen. Normaal? We zijn hier wel met “The Nectar” hé! |
|
|
 |
|
 |
|
Vat ledigen |
Bottelen |
De leerrijke dag, die begon deze morgen op Arran werd afgesloten met een besloten dinner in het Ardshiel Hotel, in gezelschap van Jenny en Pete. In de aparte lounge werd daarna nog een kleine tasting gegeven. Laat er het ons op houden dat Springbank geen geheimen meer had voor ons na dit alles.Uit herinnering wist ik dat de whiskybar van het hotel goed voorzien was en je zult versteld staan wat je allemaal kan proeven als iedereen zijn aangekochte drams doorgeeft naar de rest van de groep om te proeven! Dit deden we tot we het beu waren, waarna ik er nog enkele probeerde te bekeren tot Tennent’s, buiten op het terras, besprayed tegen midges. Een man met een missie! |
Het resultaat van die missie was dat ik de kater woensdagmorgen eerst een kommetje melk moest geven, voor ik naar de ontbijtzaal kon.Daar trof ik de rest van de bende aan. Enkelen zelfs al met vis als ontbijt. Niet langer Schotlandmaagden! Eh, en voor mij 2 potato scones ... .Zo! Klaar voor de lange rit naar Ben Nevis, via Oban. De stad, niet de distilleerderij wel te verstaan.
Tussenstopje gedaan op een parking en na sandwiches en soep in het Ben Nevis Distillery Visitor Centre waren we klaar voor de “standard” toer.
|
 |
 |
De Japanse eigenaar Nikka legt hier vooral de nadruk op productie van single malt voor hun eigen blends. Kwantiteit dus!Ondanks de druk van het moederhuis heeft de distilleerderij toch al heel wat releases op z’n naam staan. |
 |
|
|
|
Colin Ross, Ben Nevis Distillery Manager |
In het bureau van de manager mogen we er zelfs enkele hele lekkere proeven!Hé, eentje van Duncan Taylor! Stille hint dat we verder moeten met onze whiskytrip?Buiten nog wat interessants gezien voordat ik terug de bus in kroop. Een pagoda van een distilleerderij waarvan ik de naam vergeten ben en een grote berg achter de Ben Nevis distilleerderij. Hoe zou die noemen? |
 |
|
|
|
|
Misschien nog een kommetje melk? |
Pagode van iemand? |
|
|
'De' berg achter de distilleerderij |
Proefondervindelijk vast gesteld dat het landschap in Speyside even interessant is in de zomer als in de winter. Lange rit wel! Maar het loonde de moeite! Onderweg nog ergens de 2de helft van de match van Spanje kunnen meepikken en de missie rond Tennent’s verdergezet. |
Aangekomen bij Glendronach, nu dus terug een Highland Distillery volgens SWA, werden we naar onze kamers begeleid. We moesten ons immers opfrissen voor het “diner” in “the House” met James Cowan en Allan McConnachie.James nam ons mee door de distilleerderij “in production” als appetizer voor het eten. Andere gasten voor het “dinner” waren een zeker Billie Walker en een paar Zuid-Afrikaanse vrienden van hem. Right! De eigenaars van niet alleen Glendronach, maar ook Benriach. |
 |
 |
