Woensdagavond 25 maart 2009

Portnahaven is zoals J'O het in zijn Chronicles omschrijft: het mooiste plaatsje op Islay en ver daarbuiten. 

De rit naar deze uithoek van Islay wordt steeds opnieuw beloond met prachtige vergezichten, een schilderachtige baai waarrond de witte zeemanshuisjes zijn gebouwd, de zeehonden en de gezellige pub waar het kolenvuur eeuwig lijkt te branden.

Het eilandje Orsay met z'n vuurtoren, geeft een beetje beschutting tegen binnenkomende stormen die deze plek kunnen teisteren. Hier in de smalle zeestrook tussen Islay en Orsay is het niet lang zoeken naar de eerste kopjes van de nieuwsgierige zeehonden die boven water uitsteken.

foto: Dirk

De pub An Tigh Seinnse (Engelse vertaling: The Players House), heeft nog niets van z'n charme verloren. De barmeid serveert ons volle glazen. 
Een local vervoegt ons, maar hij tapt zelf zijn glazen. Om maar aan te tonen hoe 'local' hij wel is. Hij blijkt hier bij ons bezoek in de pub tijdens onze clubreis ISLAY 2006 ook aanwezig te zijn geweest, zodat hij en Gunter hun gesprek nu kunnen verderzetten. 
De man leeft hier zijn eigen rustige leventje. 
Veel heeft hij niet nodig. Op de zee gaat hij met z'n bootje wat vissen en schelpdieren uit z'n uitgezette fuiken halen, die hij dan verkoopt aan restaurants op het eiland. Een paar keer per week gaan golfen, wat op de beurs spelen via internet en s'avonds hier in de pub z'n pints komen drinken. We hebben het er al vaak onderling over gehad, hoe we de neiging hebben om het eilandleven hier in Schotland te romantiseren. Maar een verhaal als dit doet ons tegen beter weten in weer wegdromen...