foto: Dirk

 

Woensdagmorgen 25 maart 2009

De halve marathon van gisteren zit nog een beetje in onze benen, maar we kunnen ze nog even laten rusten in het busje. Deze ochtend is er immers een bezoek gepland aan de de distilleerderij van Bunnahabhain, The most remote distillery in Scotland.
De lange eenzame weg er naartoe roept bij sommige in het busje herinneringen op aan onze clubreis ISLAY 2006. 'Aah, the memories...'

De distilleerderij straalt iets uit van een verlaten dorpje. De wind die door de steegjes van de distilleerderij raast, maakt deze indruk nog sterker.

 

 

foto: Marc

foto: Gunter

 

 

 

foto: Marc

foto: Gunter

 

 

 

 

 

 

 

Binnen vinden we wel kleur en warmte terug. Jan had John McLellan, distillery manager, al op de hoogte gebracht van ons bezoek. Deze neemt ons graag mee doorheen zijn distilleerderij.

 

De distilleerderij is niet in bedrijf momenteel. Dit wil meestal zeggen dat het uitkijken is voor verfpotten, en pas geschilderde onderdelen op en rond de werkvloer.

 

Het enige teken van leven op de distilleerderij vinden we in de washbacks terug. Hier is het gistingsproces nog volop bezig.

Mashtun

foto: Werner

 

 

foto: Werner

Washbacks    

foto: Gunter

 

 

 

 

 

 

foto: Dirk

 

 

 

 

 

 


foto: Dirk

Het impossante stillhouse wordt gekenmerkt door de vorm en de grootte van die stills. Omdat er momenteel niet wordt gedistilleerd, kunnen we de binnenkant van de stills bekijken en bestuderen. (foto rechts).

foto: Werner

foto: Dirk

 

 

 

John neemt ons ook nog graag mee in het warehouse dat het dichtst bij de zee gelegen is. Ja, daar waar aan de buitenkant de grote zwarte letters op de witte muur zijn geschilderd.

Enkel de geluiden van brekende golven en een strakke (zee)wind die onder het dak naar binnen waait, doorbreken hier de stilte. Een geweldige atmosfeer.
Een geweldige plek ook om tot rust te komen. Puristen negeren dit aspect van de whiskyrijping. Zo zou volgen hun, de locatie waar de whisky al die jaren ligt te rijpen geen invloed hebben op de uiteindelijke smaak. Of dit nu in  Glasgow is, of hier op de Hebriden aan 't zeetje. 

... wie zijn wij om hier aan te twijfelen?

foto: Werner

"Did you lived all of your life on Islay?"     "Not yet!"
"What kind of dram you need, depends on where the pain is."

 

 

 

 

 

foto: Dirk

 

 

 

 

 

 

foto: Dirk

 

 

 

 

 

 

 

 

 

foto's: Dirk

Niet alleen vaten Bunnahabhain logeren hier aan zee. Ook vaten van hun zusterdistilleerderij Tobermory op het eiland Mull. Vaten van andere Islay malts, zoals Laphroaig, liggen hier ook broederlijk naast elkaar. Deze laatste liggen hier samen met als doel: de blend Black Bottle, waarin alle Islay malts zitten verwerkt, en waarin Bunnahabhain het voornaamste ingrediënt is. Bunnahabhain heeft nu eenmaal opslagplaatsen genoeg hier op de distilleerderijgronden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    foto's: Dirk    

Afscheid nemen van Bunnahabhain doen we getrouw op de pier. Hier heb je een prachtig 360° panorama. We beloven aan John om morgen zijn fles Flierefluiter te bezorgen. Dit bier, waarvan Peter de geestelijke vader is, zijn we vergeten in onze cottage. Maar dit zal morgenvroeg aan onze cottage in Bowmore opgehaald worden, door een secretaresse van de distilleerderij herself.