Woensdagmiddag 25 Maart 2009

Na een heerlijke lunch in het Port Charlotte Hotel, waaien we even uit op het achterliggende strand aan Loch Indaal. De zee is gekleurd met Bruichladdich-blauwe kleuren. Maar voor we die distilleerderij bezoeken, zoeken we hier eerst hun nieuwe zusterdistilleerderij: Port Charlotte Distillery.

Deze 'nieuwe' distilleerderij is een project van die 3 kilometer verder gelegen Bruichladdich Distillery.
Op het domein, en zelfs nog in enkele resterende gebouwen van de vroegere Lochindaal Distillery (°1829 - ⁺ 1929) , wordt werk gemaakt om de Port Charlotte Distillery in productie te krijgen.

In theorie is het de inhoud van de in 2003 ontmantelde Inverleven Distillery (Lowlands), die hier terug zal worden opgebouwd. De bedoeling is, om de zwaar geturfde single malt luisterend naar de naam Port Charlotte en die sinds 2001 in Bruichladdich wordt gemaakt, hier in deze nieuwe distilleerderij te produceren. De plannen zijn althans groots. We zijn bijna 2 jaar verder sinds de officiële ceremonie van de aanvang van dit project.
We zullen eens een kijkje gaan nemen se...

foto: Gunter

De oude vergane Lochindaal Distillery

foto: Gunter

Eenmaal de locatie gevonden, wordt het er allemaal niet veel  duidelijker op. Zijn we nu aan het kijken naar een schroothoop oud ijzer en staat het geleverde Inverleven materiaal ergens binnen, of is dit het Inverleven materiaal? 

De warehouses waar al Port Charlotte ligt te rijpen (die sinds 2001 in Bruichladdich wordt gedistilleerd) staan naast het oud ijzer. 

En wij naar Bruichladdich...

foto: Dirk

APRIL 2007 (£50)

Het is nog even wachten in het visitors centre van Bruichladdich tot iedereen er klaar voor is. Samen met ons, staan er nog enkele mensen geboekt voor de tour van 14:30u. De tourgids van dienst, Karen,  is een oude bekende voor ons. We hebben haar deze middag ook al ontmoet toen we kwamen inschrijven voor die tour.

De rekken in het bezoekerscentrum staan weer goed gevuld met allerlei Bruichladdich expressies. Leuk voor de liefhebbers. Ook naar goede gewoonte aanwezig in de shop: de Valinch. Ditmaal een Chateau d'Yquem Sauternes vat, waarin een Bruichladdich aan het finishen/ACE'en is, die gedistilleerd is in 1994.

Ook in de rekken nog enkele van de vorige Valinchs. Allemaal opvallend vrij prijzig, tegen het belachelijke af zelfs. Zo hebben we 2 jaar geleden de Valinch 'The Queens 80th Birthday' hier nog gekocht. Een enorm lekkere Sherry botteling. Toen betaalden we £50. Ondertussen hier nog steeds te koop voor maar liefst £300 MEER ! En dit voor een 50cl flesje.

MAART 2009 (£350)

Sinds de komst van Kilchoman Distillery in 2005, is Bruichladdich niet meer de meest westelijke distilleerderij van Schotland. Echter, bezitten zij nog tal van andere titels: De enige distilleerderij die nog machine's uit het Victoriaanse tijdperk gebruiken, De enige distilleerderij op Islay met een open mashtun, De enige distilleerderij op Islay met een door riemen aangedreven graanmolen, De enige distilleerderij in Schotland die exclusief Schotse gerst gebruikt, De enige distilleerderij die geen computers/microships gebruikt, De enige distilleerderij op Islay die hun productie volledig te rijpen leggen op Islay, De enige distilleerderij die bottelt op Islay, De enige distilleerderij ter wereld die Islay bron water gebruikt bij het bottelen. 
Zo zie je maar, voor 'De meest westelijk gelegen Scotch Distillery in de wereld' is er zelfs geen plaats meer op hun palmares.

Onze tourgids Karen bedoelt het heus wel goed. Ze wordt klaargestoomd als tourgids voor het toeristische hoogseizoen, dus heeft ze gelukkig nog een beetje tijd. Gunter probeert haar te helpen door geen vragen te stellen. Als dank laat ze ons volop foto's nemen zonder dat we naar haar hoeven te luisteren. We doen dit natuurlijk in alle sereniteit zodat de rest in haar groep niet gestoord wordt. Want Bruichladdich bezoeken is toch steeds weer teruggaan in de tijd. Dit maakt het een zeer fotogenieke distilleerderij. 

Karen

De gemoute gerst is op weg om...

gemalen te worden.

De (open) mashtun van Bruichladdich... een levend museumstuk.

Noot: Omdat ik de keuze niet kon maken uit de volgende 2 foto's van Dirk, heb ik ze allebei geplaatst.

Bruichladdich Washbacks

foto: Dirk

Stillman @ Work

Terug in het visitor centre/shop vullen we 4 Valinchs voor onszelf. Hierdoor korting verkregen. We hebben deze Valinch natuurlijk eerst geproefd. En het is nog steeds whisky in het Sauternes wijnvat.

Een toevallige passant, Distillery Manager Duncan McGillivray, laat een boodschap achter op onze Valinchs. Daarna doet Karen waar ze goed in is. Ze is naar eigen zeggen ook haarkapster, no kidding...