VAES BROS. OP ZOEK NAAR DE NIEUWE
MEEST NOORDELIJKE SCOTCH MALT WHISKY DISTILLERY
|
SHETLAND |
Eenmaal
door de Schotland- microbe gebeten kan je er niet genoeg van krijgen.
Het probleem is dat het land te groot is om het in eenmaal te kunnen
vatten. Een geweldig hulpmiddel en leidraad hierin is whisky. Verspreidt
over het ganse land, in verschillende regio’s, liggen de
distilleerderijen. Bezoek ze allemaal en je hebt alle streken
bezocht, op een paar uitzonderingen na … . Nadat
we eerder de Orkney eilanden hadden bezocht, droomde Werner,
mijn kleine broer, om Shetland eens te bezoeken. Vooral het
afgelegene sprak hem aan. Afgelegen in de zin dat de eilandgroep dichter
bij Noorwegen ligt dan bij Schotland en dus niet zo gemakkelijk
bereikbaar is. Als klap op de vuurpijl kregen we ook nog een catalogus
toegestuurd over een nieuwe distilleerderij in opbouw op Shetland. De
Blackwood’s distillery. Nu begon het bij Werner echt te knagen. Op
nieuwjaarsnacht 2003-2004 zei hij me:”Volgend jaar ga ik naar
Shetland!”. Ik geloofde mijn broer direct en vroeg of ik mee mocht. We
hadden dus nog meer dan een jaar om te plannen. Boeken werden gekocht en
contacten gelegd. In
juni 2005 vertrokken we. Langs de distilleerderijen van de East
Highlands naar Aberdeen en daar de ferry op naar Shetland. Op zoek naar
de nieuwe meest noordelijke distilleerderij van Schotland. |
Later vernamen we dat de mensen achter de
distilleerderij het wel degelijk menen. Ze worden echter tegengewerkt
door allerlei regeltjes en bijkomende verplichtingen. De geplande
gebouwen moeten een meter naar rechts of links. Tijdens de broedmaanden
mag er niet gedistilleerd worden. Sommige maanden mag er geen water
gebruikt worden … de lijst is lang. Maar niet getreurd. De natuur in Shetland, en vooral
dan de fauna, is op zich al de moeite waard. Ondertussen zijn we mei 2006 en de distilleerderij is er nog steeds niet. |
Tekst: Gunter (Lidnr.1) |
Foto's: Werner (Lidnr.2) |