DEEL 1/5 |
Maandagochtend. De traditionele ochtendwandelingen, die nog voor het gezamenlijk ontbijt plaatsvinden, zijn van start gegaan. Voor de ene betekent dit afdalen van de trap, wegens bewegingsbelemmeringen, voor anderen de Spey rivier opzoeken, die beneden in de valei stroomt.In beide gevallen is iedereen ruim op tijd in onze Member's Room voor een stevig ontbijt met alles er op en er aan.Nu, in het daglicht buiten, krijgen we een geweldige indruk van de locatie waarin ons hotel gelegen is. Het clubbestuur had hierover niet overdreven.Opvallend ook hoeveel leden er vis verlangen op hun ontbijtbord. Van de subtiele gepocheerde en gerookte schelvis, tot de zwaardere gerookte kipper, waar je de rest van de dag zoet mee bent. |
||
foto's: Werner |
foto's: Denis |
09.15AM, Dowans Hotel.Vandaag gaan we het grootste gedeelte van de dag doorbrengen bij de familie William Grant & Sons in Dufftown. Eens we daar zijn, na een dik kwartiertje rijden van hier, wordt de groep in tweeën gesplitst. Het ene busje neemt in de voormiddag de uitgebreide tour op Glenfiddich, terwijl het andere de Balvenie distilleerderij bezoekt. Op de middag een gezamenlijke lunch in het Glenfiddich restaurant, waarna de rollen worden omgekeerd. |
|
foto: Wim |
foto's: Wim |
foto: Roger |
foto: Denis | |
De Glenfiddich distilleerderij heeft dezelfde 10 miljoen liter productiecapaciteit als de nieuwe, door Diageo gebouwde, Roseisle Mega- distilleerderij die een 40 tal kilometer noordelijker gelegen is en die de uitstraling heeft van een chemische fabriek. |
|
foto: Gunter |
Niets van dit alles hier op het
familiebedrijf van de familie Grant. Ze doen er alles aan om je
het gevoel van eeuwenoude traditie en uitstraling te geven. Soms
misschien een beetje te hard voor de meer ervaren
distilleerderijbezoeker. Ze zijn nu eenmaal de best verkopende Single
Malt ter wereld, wat ook bussen vol toeristen aantrekt.
|
|
foto: Denis |
foto: Denis |
foto: Dirk |
foto: Werner |
Mashing |
foto: Werner |
Fermantation |
foto: Denis |
foto: Werner |
Vanuit het stillhouse, waar ze alles in gereedheid brengen om een nieuwe still te mogen ontvangen, worden we meegenomen naar warehouse n°1 om verdere uitleg te krijgen over whiskyrijping.Voor we naar binnengaan checkt Roger of het veilig is om überhaupt naar binnen te gaan. Een vriendelijke man met hoogtewerker is er namelijk het dak aan het herstellen. Er blijkt hier enkele weken geleden zoveel sneeuw te zijn gevallen, dat er schade opgetreden is aan verschillende daken van de distilleerderij. Later in dit verslag zal deze schade nog duidelijker worden. Binnenin het warehouse mogen we onze neus gebruiken om het verschil tussen bourbon, -en sherryrijping te ontdekken. |
|
foto: Wim |
foto: Roger |
Daar waar de toeristen vervolgens terug naar het visitorcenter worden geleid voor een dram Glenfiddich 12y, worden wij nog mee naar een achterliggend warehouse genomen. Het Solera warehouse. Vrij uniek in de whiskywereld. De tourguide laat ons echter niet binnen zonder we gevrijwaard zijn van enig elektronisch materiaal. Foto's nemen is hier totaal uit den boze. Het Solera warehouse is een mooie variant op de eerder door ons bezochte warehouses. We zien werknemers de whiskyvaten met rijpe whisky leeggieten in een goot. |
||
foto: Marc L. |
||
Van hieruit wordt het in de grote open Solera-vaten gepompt, die steeds meer dan halfvol worden gehouden. Zo'n Solera vat heeft een inhoud van 35.000 liter en is echt wel indrukwekkend als je bovenaan met je vingers in de whisky staat te dippen. Verschillende leeftijden belanden hierin, waarvan de jongste whisky minstens 15 jaar oud is. Het proces eindigt met een korte "trouw"periode in een kleiner gesloten Solera vat. |
||
foto: Werner |