Dag 7 donderdag 5 juni

 

Om 8u nogal dwaas wakker geworden. In zeven haasten gewassen en, gelukkig, gisteren al ingepakt. Eerst nog wat vruchteloos gezocht naar mijn black watch, die zal wel ergens uitkomen. Vierklauwens ontbeten en net op tijd aan de busjes waar de rest al aan’t inladen is. Aan de luchthaven, die vlakbij is, gooien de chauffeurs ons eruit. Voor de laatste maal sluit de cargo-master de deur en weg zijn de busjes. Straks brengt een ons onbekende man de dappere jongens terug tot bij ons.

Ondertussen struinen we nog wat rond in de hall waar het alarm en kwartier op en stuk van jetje geeft maar niemand voelt zich geroepen om enige actie te ondernemen. Doet me denken aan een mij vertrouwde fabriek in de Zuiderkempen.

Eindelijk is het gejengel gestopt. Ondertussen is het drietal ongeschonden terug opgedaagd en kunnen we onze bagage afleveren. Niemand overschrijdt het toegestane gewicht, toch niet qua bagage. Dan pascontrole en wachten.

Ons, voorlopig, laatste glas op Schotse bodem wordt geleegd en met wat vertraging schepen we in.

Verspreid over het vliegtuig worden enkele uiltjes geknapt en voor we het goed en wel beseffen zijn we in Charleroi.

Het regent. De valiezen komen met enige frisse tegenzin van de band gerold en we wachten. Nu pas zie ik de vermoeide gezichten van mijn medereizigers. We hebben dan ook heel wat weg afgelegd, zowel in de busjes als te voet of met de ferry.

De auto’s worden opgehaald en door de drukte spoeden we ons richting Ramsel. Al bij al valt de verkeersellende nog mee en om vijf uur zijn we ten huize voorzitter.

Vrouwtjes komen aangereden en meten de schade op. Dat blijkt nogal mee te vallen. We zijn dan ook een beschaafd gezelschap. We nemen afscheid en ieder gaat zijns weegs.

Thuis een bad, uitpakken, even in de tuin kijken. Daar zal ik morgen mijn handen mee vol hebben. Dan eten, zonder voorafgaande drink in de bar. Nog wat rommelen met miniatuurtjes en andere meegebrachte attributen en dan is het tijd om de echtelijke sponde op te zoeken. Nachtzoen en bodemloze slaap.

Ver weg is Orkney maar in dromen zo nabij!

    J'O