Dinsdag blad1

Ontbijtkamer op de eerste verdieping met uitzicht op Port Ellen maltings, de warehouses, de haven en de Oa. De zon kleurt de Atlantische Oceaan mooi blauw. De ochtend begint in Schotland met een stevig full cooked breakfast. Voor de ene al wat minder dan voor de andere… voor de ene was het gisterenavond ook al wat later dan voor de andere.

Een frisse neus halen op Port Ellen beach doet wonderen. Iedereen is klaar voor een nieuwe dag.
Op naar Bunnahabhain.

Foto: Geert VdM


Foto: Roger	Bowmore skyline		Foto: Gilbert

Foto: Roger Het lelijke groene, en het blauwe busje		Tussenstop in Bowmore, de hoofdplaats van het eiland. De windsterkte testen op de pier. Winters! Jan gaat om zijn beloofde staal en fles in de distilleerderij. De rest bezoekt de vermaarde boekenwinkel “Roy's Celtic House” nog voor openingstijd. Een ware rush op het klassieke meesterwerk in de whiskyliteratuur, The Whisky distilleries of the United Kingdom van Alfred Barnard. Het boek gaat op 1 minuut tijd driemaal over de toonbank. De verkoopster is alvast blij haar winkel voor openingstijd te hebben geopend. Nog andere boeken verlaten de winkel, en onze gedupeerde vult zijn survivalpakket aan met een nieuw hemd. Het opgehaald staal Bowmore is voor Jan dik in orde, maar de fles… Hij heeft er, tot Percy’s verbazing, al twee. “Maar er zijn er maar twaalf geleverd voor de hele Belgische markt!” zegt Percy. “Yep” zegt Jan. En wijle weg

Bridgend. Hé kijk sneeuwklokjes. Stoppen voor een foto, het wordt al vlug een rage. Een paar vragen die ons onderweg bezighouden zijn: Een sneeuwstorm van een halve minuut tussen twee zonnige periodes, telt dat ook als sneeuwstorm? Hoe ver kan je een groep van honderden ganzen naderen, zonder dat deze opvliegen? Is de groene kleur van het busje echt zo lelijk als die van het blauwe busje zeggen? Kunnen hier echt twee auto’s naast elkaar passeren?

Wonder boven wonder breekt de zon terug door als we het smalle baantje naar Bunnahabhain distilleerderij inslagen.

The road to Bunnahabhain

I came in from abroad
and saw the narrow downhill road
the foaming sea below
telephone posts in a row
blue sky clear and bright
catched by the northern light
the paps of jura dark and dense
just one moment so immense
till gales of snow made us run
and ended cruelly the lightgame of the sun
this picture is my only souvenir
but in my mind i am still near

J'O

Road to Bunnahabhain

Foto: J'O

			Als we een paar kilometers verder stoppen, herinnert niets meer aan de sneeuw. We staan tussen de heuvels, met zicht op de Sound of Islay, de zeestraat tussen de eilanden Islay en Jura. De prachtige Paps reiken naar de straalblauwe hemel, camera’s flitsen onophoudelijk. Dit is te mooi om waar te zijn en het wordt nog beter! Glazen!
Foto: Roger		Paps of Jura

Weer wordt een verstekeling bovengehaald. George Orwell heeft de klassieker “ 1984” grotendeels geschreven op een afgelegen locatie op Jura. Dit eiland is één distilleerderij rijk, en laat die nu net een gelimiteerde botteling “ 1984” hebben, ter ere van dit historisch gegeven. De woordvoerder geeft tekst en uitleg over dit alles, ook dat uit dit boek de term “Big Brother” komt. Katrijn, meereizend lid en bibliothecaresse in Hulshout, heeft op vraag van ons een exemplaar van “ 1984” meegebracht, om het plaatje te vervolledigen.

En zo worden ze verenigd: het prachtig zicht op het eiland Jura, het boek “ 1984” en de Jura whisky “ 1984” Het opzet is geslaagd. Een tijdloos moment, maar men verwacht ons elders. Deze weg blijkt later effectief ergens naartoe te leiden: naar Bunnahabhain.


Foto: Werner		Foto: Katrijn