TERUG

TULLIBARDINE TASTING
Donderdag 02 April 2009
Guest Speaker: James Robertson (International Brand Ambassador)

Verslag & Foto's: Gunter (Lidnr.01)

De eerste kennismaking met Tullibardine gebeurde via het boek “Mijn favoriete whisky’s” van Bob Minnekeer. De naam klonk mooier dan de beschrijving van de whisky, maar zoals steeds bleef het knagen dat we die nog zelf niet geproefd hadden. De volgende fase was het passeren van de distilleerderij, gelegen langs de A9 van Stirling naar Perth. De moderne schoorsteen trok mijn aandacht en in het voorbijrijden ontwaarde ik de half vergane letters “Tullibardine” op de muur. Het maakte een wat verwaarloosde indruk. Enige tijd later kwamen we dan eindelijk een fles tegen op het whiskyfestival in Gent. Geen slechte malt, maar de smaak en geur van verbrande karamel deden hem wat in de schaduw staan van al die andere die we nog aan het ontdekken waren.

Enkele jaren later, 100°PROOF was toen al een feit, spraken we Eric Vermeire over onze plannen om naar Shetland (*) te reizen.

Hij op zijn beurt vertelde ons over de vernieuwde Tullibardine distilleerderij en zijn “nieuwe” manager. “Nieuw” is relatief, want ze hadden John Black uit zijn pensionering gehaald om het project te leiden.

Op aanraden van Eric stippelden we een reisroute uit langs Blackford, met een VIP-tour door de distilleerderij op het programma. Zoals met al die dingen die Eric voor ons deed en doet zijn we hem daar eeuwig dankbaar voor.

(*) Het verhaal over ons bezoek aan Shetland, op zoek naar de distilleerderij “that never was” vind je
hier ....

De distilleerderij was totaal veranderd!
Pas geschilderd en blinkend gepoetst was ze een plezier om in rond te lopen.

De rest van de site werd bevolkt door shops en restaurantjes, die met de A9 voor de voordeur, het potentieel van een toeristische trekpleister hebben. Zoals zo dikwijls werd het plaatje vervolledigd door een menselijke factor, in dit geval genaamd John Black. Een aangename persoonlijkheid, met jaren ervaring in zijn binnenzak.

Vooral het bezoek aan de warehouses zal me bijblijven, waar hij kwistig de valinch hanteerde.

Tijdens de tasting achteraf was hij de eerlijkheid zelve toen we het over de stocks van 1993 hadden en dat siert hem. Hij was volop aan het experimenteren met finishes voor de 1993, maar de oudere versies, dat waren pas de echte juweeltjes.

John Black (Mei 2005)

foto: Werner

In de aanloop naar de release van de door henzelf geproduceerde whisky, zonder leeftijdsaanduiding, aan het einde van dit jaar, gaan we de stand van zaken opnemen bij Single Malt Whisky Shop te Zammel.

Claudia Ham en Eric hadden James Robertson, de nieuwe International Sales Manager van Tullibardine Distillery meegebracht.

Ook de volgende whisky’s waren van de partij:

Eric Vermeire & James Robertson

JOHN BLACK VATTED MALT 8Y 40%

De naam van John op de fles! Welke malts er ge”vatted” zijn, wist men niet. Aangezien Glenmorangie hun whisky bottelt, zou er waarschijnlijk wel Glenmorangie inzitten, werd ons verteld. Mout in de neus en purper fruit, floraal. De “honey” versie, en dat klopt eigenlijk wel. Als hij over de lippen gaat, voelt hij wel waterig aan. Goede drinkwhisky, beetje plat.
Wat bittertoetsen met honing erover. De neus wordt mout.

TULLIBARDINE 1993 SAUTERNE FINISH 46%

De Tullibardine’s worden gebotteld volgens “vintage” en niet volgens leeftijd. Dit houdt in dat elk goed vat apart gebotteld wordt en de flessen gelimiteerd zijn. Deze Sauterne finishes hebben goede recensies ontvangen en met maar zo’n 260 flessen uit een vat ben ik dan ook blij dat hij vandaag op het programma staat. Shortbread en zoet in de neus.
Goed in balans. Het fruitige van de Sauterne en de 1993 houden elkaar goed in evenwicht. De neus blijft lekker.
De smaak bevestigt dit nog eens. Mout met zoete boventonen. Complex maar delicaat. Zoals eerder gezegd, in goede balans!

TULLIBARDINE 1993
PEDRO XIMINEZ FINISH 46%

17 maand in een First fill? Droogt uit, een beetje te droog zelfs. Ook wat scherp.
Als men er wat op kauwt, mout met kruiden. Misschien had ik hier wat teveel verwacht?

TULLIBARDINE VINTAGE 1988 46%

First fill bourbon en sherry hogshead. Zou goed met kaas gaan, maar we wijken af. Eerst is de neus wat vaag. Mout met bittere afdronk. Te fijn, weinig olie.
Groeit wel in het glas en dan vooral de neus. In de laatste slok met wat lucht proef ik verbrand hout.

TULLIBARDINE VINTAGE 1987
21Y 59.9%

Single Cask For Belgium ! Sherry hogshead.

Het hoge alcoholgehalte vinden we terug in neus en mond. Koffie en sherry! Schitterende neus!! Beetje zuur, opgelegde rozijnen. Meer koffie dan chocolade in de neus. Met wat water komt er ook mout.
De smaak concentreert zich op de tong. Bitter, dan thee citroen, om te eindigen met rode vruchten. Zachte koffie in de afdronk. Nog meer koffie en mokka.

TULLIBARDINE VINTAGE 1975 32Y 52.5%

Een refill sherry hogshead. Likeur in de neus.
Zwarte besjes in de afdronk, zoethout. Beetje wrang, aangename tannine. Zoute boter.
Met andere woorden een lekkere oude whisky!

TULLIBARDINE VINTAGE 1965 41.8%

De neus van de witte velletjes op een pas gepeld mandarijntje. Sherry hoghshead(?), second fill misschien?. Appelsien. Christmaspudding en vanille. Citrus en citrusgras. Bubbelgum en snoep. Warmt aangenaam na.

TERUG