TERUG

 

 

The Springbank Whisky Experience!
Donderdagavond 14 oktober 2010
SINGLE MALT WHISKYSHOP, ZAMMEL
met JENNY KARLSSON, Sales manager Springbank Distillery

 

Woord: Gunter (Lidnr.01)
Beeld: Werner (Lidnr.02)

 

 

 

 

Na een bliksemsnelle introductie door Louisa Young van Arran op het vorige WildWestWhiskyFest in Kortrijk, het “12 vragen interview” en het uitwisselen van chocolade, was het wachten tot vandaag om Jenny Karlsson aan het werk te zien. Het bestuur van 100°PROOF draagt Springbank nauw aan het hart en was dan ook benieuwd of deze jongedame de liefde voor de distilleerderij uit Campbeltown kon overbrengen op andere whiskyliefhebbers (in zoverre dat dat nog nodig moest zijn natuurlijk). Wel laat het ons op het einde van de avond zo stellen: dat we er gerust in mogen zijn is een “understatement”! Kennis van zaken en een ongebreidelde interesse, tezamen met de schitterende whisky’s, zorgen voor een schitterenede tasting. Toch spijtig dat Jan dit niet kan meemaken. Die moest “voor’t werk” naar Las Vegas. Gelukkig voor ons stelde hij zijn tastingruimte beschikbaar aan de invoerder en konden we hier vandaag dus de nieuwste bottelingen proeven.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      Jenny en 'The Nectar' Ambassador, overleggen de volgorde van vanavond...

 

 

 

KILKERRAN

Deze distilleerderij werd 6 jaar geleden heropgebouwd uit de ruïnes die overbleven uit het gouden tijdperk van Campbeltown. De hele straat van Springbank naar Glengyle Distillery is bezaaid met gedenktekens aan het tijdperk dat dit de rijkste stad van heel Groot-Brittannië was. Het einde van de drooglegging in Amerika, eind 1933, luidde echter ook het einde in van Campbeltown als whiskyhoofdstad van de wereld, met desastreuze gevolgen. Meer dan 30 distilleerderijen werden gesloten en deze straat, vol met lage muurtjes, herinnert ons aan dat feit. De distilleerderij noemt Glengyle, maar die naam was reeds in gebruik voor een 5 jarige onafhankelijke blend voor de Franse markt. In plaats van de naam over te kopen, noemen ze de whisky van Glengyle Distillery Kilkerran.

Misschien dat deze nieuwe distilleerderij van dezelfde eigenaars als Springbank, samen met het ombouwen van de scheepswerven tot werkplaatsen waar nu windmolens gemaakt worden, kan zorgen voor de nodige broodwinning in dit economisch getroffen gebied. Al was het maar door de whiskyenthousiastellingen die ergens moeten slapen, eten en drinken. De windmolens worden opgericht op Kintyre en de whisky gaan we nu hier proeven!  

WIP 2 ( WORK IN PROGRESS 2) 46%

De stills heeft Frank McHardy gaan halen uit zijn jeugd. Reeds tientallen jaren manager van Springbank Distillery, maar in een ver verleden heeft hij ook op Ben Wyvis Distillery gewerkt. Productie is daar al lang gestopt, maar Frank herinnerde zich dat de stills nog niet verwijderd waren. Nu dus wel! Versie 1 bestond uit whisky’s tot 5 jaar. Deze 2de is er 6.

“Fishy”. Ook in de afdronk vind ik hier wat toetsen van terug. Gorse, romig, maar f*sh. Het florale wordt nog wat weggedrukt door de rijpende alcohol. Zout. Bittere prikkel. Kardemon en kaneel, de kruiden in de afdronk. Ook zilt. 40% sherry- en 60% bourbonrijping. De vanille “schroei” in de afdronk maakt dat je hem “snel gewoon wordt”. Eentje om de stop bij het openen van de fles weg te gooien, bij wijze van spreken. 6 uur boven een turfvuur levert 10 à 12 ppm op. Dit gebeurt in de maltings van Springbank. Glengyle werkt voorlopig nog maar 3 à 4 weken per jaar, en dat dan door 1 man en zijn computer. De distilleerderij is wel het ganse jaar te bezoeken.

 

 

 

 

 

HAZELBURN 12Y 46% 

3x gedistilleerd in de stills van Springbank. Op z’n Iers, zegt Jenny:

“To be shure,
  to be shure,
  to be shure!”

Springbank wordt 2,5x gedistilleerd en Mario Groteklaes heeft gelijk. De low wines uit de wash still worden gedistilleerd en dit distillaat wordt dan gemengd met de foreshots en feints van de “vorige” batch. Daarna wordt het mengsel terug gedistilleerd. 2,5 keer gemiddeld dus.

Hazelburn effectief 3x, 1 week per jaar en dit sinds 1997. Gerijpt wordt hij in fresh sherry en refill. Caramel fudge in neus en smaak. In de smaak zet zich ook iets industrieel door (rubber). Vijgen en dadels. Afdronk is kruidig. Missen het fruit van de sherry casks, rozijnen en krenten, maar bij een grotere slok krijgen we wel appelsien ... en weer caramel fudge!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op vraag van de “invoerder”, die tevens de “organisator” is van “Spirits in the Sky”, maken we de nodige reclame. Terecht, want dit festival is op korte tijd uitgegroeid tot de top in België. Het helpt natuurlijk ook om er op te wijzen dat men Jenny er terug kan vinden achter de stand van Springbank. Kwestie van al een bekend gezicht te kennen, moest men overwegen om er naar toe te gaan.

Tussendoor heb ik ook nog mijn zelfgemaakte blend van de Bunnahabhain workshop in dit eigenste lokaal terug gevonden! Niet slecht, maar sterk gelimiteerd! En nu helaas volledig uitgeput ... .

Jenny laat zich echter niet afleiden, allée, toch niet veel, en zet de tasting verder.

 

 

 

 

 

SPRINGBANK VINTAGE 2000 47%
BOTTLED FOR THE NECTAR, BELGIUM

“The real McCoy!”, eerder refererend naar de kapitein van “Cutty Sark” dan wat wikipedia ook anders mag beweren! “The genuine article!” Benieuwd wanneer wikipedia “the real The Nectar” gaat opnemen?

Een mix van kleine vaatjes, 50 en 100 liter: 58% first fill sherry, 14% refill sherry, 14% first fill bourbon en 14% refill bourbon Springbank, allen minstens 10 jaar oud (*). Het resultaat is een volle body, mét zout. “A lot going on!” De crème brulee komt mét appelsien. Deze laatste blijft in de afdronk waterachtig over, maar dat is niet erg. Het zurige van rood fruit compenseert behoorlijk. Olieachtig.

(*) met dank aan Andy Rajewski, die de vraag stelde aan Frank McHardy, director of production Springbank and Glengyle Distilleries.

 

 

 

 

 

 

 

SPRINGBANK 12Y CASK STRENGTH 54.6% 

Om de uitzonderlijke kwaliteiten van de Vintage te benadrukken wordt deze 12 jarige opgeofferd. Geen paniek. Hij kan zijn mannetje staan! Warme toffeepuddingaroma’s komen uit het glas. Custard. Koffie. Ik denk dat het prijsverschil een meer bepalende factor gaat zijn, dat de lekkerte (zo dit een bestaand woord mocht zijn). Best is natuurlijk om ze beiden te kopen, zeker daar de Vintage gelimiteerd is!

 

 

 

 

 

 

 

 

LONGROW 10Y 57%

De geturfde versie van Springbank. Eerder een kwestie van uren drogen boven turf dan een kwestie van ppm’s. Ik zal nooit de verbazing op het gezicht van de Deense golftoeristen, die vlug een distilleerderijtje meepikten, aan de oude en wijze tourguide vroegen: “How much ppm is it?” Antwoord: “36 hours!” Jenny vertelt dat het ontstaan van Longrow een gevolg was van een weddenschap uit 1973. Kon Springbank geturfde whisky produceren of niet? Het antwoord kennen we ondertussen, maar of dat de enige reden is dat ze het nog steeds doen?

100 proof, en dat is 57% alcohol in Schotland voor diegenen die dat nog niet moesten weten. Naar de rook is het even zoeken, maar je vindt hem wel, tegen je gehemelte. Zoet, zilt en turf. Drop en pepermuntjes. Asfalt. Gestart aan 50 à 55 ppm en dit is wat er over blijft. Volle “vuile” body, je proeft dat je iets drinkt! Hier zou je een niet-turfliefhebber mee over de streep kunnen trekken. Volgend jaar komt er een 18 jarige Longrow uit.

 

 

 

 

 

 

Al de vanavond geproefde whisky’s komen dus uit Campbeltown en beide  distilleerderijen zijn eigendom van een nazaat van J&A Mitchel. Deze is tevens eigenaar van de onafhankelijke bottelaar “Cadenhead’s”, maar dat is een ander verhaal.

Om niet in de problemen te komen met iets wat we “promille” noemen, wordt er tussendoor zoveel mogelijk water gedronken. Daar het een van mijn taken was om dit aan te vullen, valt het me op dat de regelmatige “tasters” bij Jan ook diegenen zijn die het meeste liters van dit ongedistilleerde vocht tot zich nemen.

Ik stel alleen maar vast ... .

 

 

 

 

 

SPRINGBANK 18Y 46%

36% bourbon, 4% port en 60% sherryrijping. De port vind je terug in de kleur. Een rode schijn in het bruin van de sherry. Het mondgevoel en neus zijn een beetje waxy, maar niet direct fruit. Beetje flets rood fruit maar het bittere overheerst in de afdronk. Wrang. Aha! Het fruit komt, maar heel subtiel. Wrang. Deze heeft een angel share van 5%. Dat is “duur”! Het interessante aan Springbank is dat ze doen wat ze willen doen! Hun releases zijn zwaar batchgebonden en kunnen onderling sterk verschillen. Deze release van de 18 jarige is een schakel in de ketting. Vergelijken tussen de vorige en de volgende is de boodschap!

 

 

 

 

 

De laatste whisky van de avond kondigt zich aan en de sfeer is goed.

 

100°PROOF heeft wel een zware stempel gedrukt op het gebeuren, maar ik denk niet dat veel mensen dat erg gevonden hebben.

 

Straks toch maar eens voorzichtig informeren ... .

 

 

 

 

 

SPRINGBANK CLARET WOOD 12Y 54.4%

 

Weer “a lot going on!” Mosgroen hout! Okkernoot. Lekkere afdronk! Rood fruit, aardbeien.

Toch raar ook dat veel mensen niet weten dat Claret rode Bordeaux wijn is.

Het verhaal van Queen Victoria die Lochnagar bij haar Claret deed en zo twee goeie dranken verknoeide is nochtans weid verspreid. Niet dat de mensen van Lochnagar er problemen mee hadden, want het leverde hun de prefix “Royal” op.

 

 

 

 

 

 

Het werk zit erop en nu kan ik beginnen aan ... het werk. Effe helpen opdienen, want bij Single Malt Whiskyshop sluit men altijd af met een hapje!

 

 

Ondertussen mengt Jenny zich onder het publiek om nog wat sluimerende vraagjes te beantwoorden. Na het scheppen van duidelijkheid en het opscheppen van de pasta is ze nog bereid om aangekochte flessen uit het geproefde gamma te signeren. Iets wat duidelijk geapprecieerd wordt door beide partijen.

 

 

Jenny tekent niet alleen op flessen...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een mooie gezellige tasting, maar op ’t einde gaan m’n gedachten toch weer naar Jan, die dit allemaal heeft moeten missen. Het enige dat hem wacht als getuigenis van dit alles bij zijn terugkeer is dit verslag en ... lege flessen.

 

 

 

TERUG