 |
|
|
|
Donderdag 02 Februari 2012
|
Bourbontastings lopen niet dik in dit landje en daarom moet men elke kans benutten om met dit hier toch wel ondergewaardeerd wereldje in contact te komen. Op de grote whiskyfestivals is er altijd wel wat Amerikaanse whiskey te vinden, ofwel verstopt tussen ander whisky’s van de importeur, ofwel op de stand van Heaven Hill. Deze stand wordt dan bemand door Henry Joe, een sympathieke Amerikaan met Oosters uiterlijk.Na het eerste babbeltje op Spirits in the Sky, toen nog in Bierset, was het voor ons meteen duidelijk: “this guy knows his product!”.
|
 |
 |
 |
TastToe is niet direct bij de deur maar met de
juiste muziek uit de luidsprekers, langs de mythische weiden van
Werchter en de brouwerij van Haacht is het een weg vol boeiende
mijlpalen. Eenmaal op de parking in Kampenhout lijkt het alsof TastToe
een “upgrade” gehad heeft. Het bord van de whisky’s die The
Nectar, het moederhuis, ondertussen invoert en verdeelt is in ieder
geval indrukwekkend.
Perfecte timing. We treden het tastinglokaal binnen
op het uur dat men er welkom is, volgens de uitnodiging. Nieuw voor mij
is de opstelling tussen de whiskyflessen. Eerlijkheidshalve moet ik wel
zeggen dat ik hier geen frequente bezoeker ben. De afstand van thuis,
weet je wel ... .
|
|
|
|
 |
De glazen zijn ingegoten en de flessen staan als
display opgesteld. Henry Joe stelt zich voor en geeft een korte CV. De
firma waar hij voor werkt, Heaven Hil Distilleries, is de 2de
grootste in Amerika. Dit komt niet als een verrassing, gezien het aantal
“gebruikte” vaten Heaven Hill we in Schotland al tegengekomen zijn.
Het merendeel van de aanwezigen geven er de voorkeur aan om direct in de
drank te slaan. Ik had graag wat meer vernomen over de geschiedenis en
het productieproces, maar democratie zal ook wel z’n voordelen hebben
zeker? Vlug nog neergekribbeld dat Heaven Hill met een mashbill werkt
van 57% maïs, 10 à 15% rogge en 10 à 15% malt voor we aan de eerste
whiskey beginnen.
|
 |
 |
OLD FITZGERALD 12Y
45%
Genaamd naar een “meneerke van den tax” die
bekend stond omdat hij de beste whiskey in de warehouses er uit kon
halen. In mijn gebrekkig Engels meen ik te verstaan vooral voor hemzelf?
Zal wel een foute vertaling zijn ... . Heaven Hill heeft de naam gekocht
van Diageo in 1999. Old Fitzgerald werd tot dan enkel aangeboden op
schepen en treinen. Het is een “wheated” bourbon, net als Maker’s
Mark. Dat houdt in dat de rogge in de mashbill vervangen is door tarwe.
Rogge maakt de whiskey kruidig, tarwe zachter. De geur doet denken aan
stoffig hout. Zoet (*). Hij is niet direct kruidig op de tong. De neus
wordt aangenaam. Warmt. Wel wat afdronk. De prijs is 32.85 euro.
Minder dan 6% malt in de mashbill kan, maar dan moet
men extra enzymen toevoegen om de omzetting van zetmeel naar oplosbare
suikers optimaal te laten verlopen. Meestal gaat men hoger dan die 6%,
bij Heaven Hill tot 15% dus.
Na de grote brand bij Heaven Hill in 1996 waarbij
het stillhouse zwaar beschadigd werd, kocht Heaven Hill de Bernheim
Distillery van Diageo in 1999. Diageo had deze pas nog gerenoveerd in
1992 en na de aanpassingen door Heaven Hill gebeurt de ganse productie
nu in deze distilleerderij. In tegenstelling tot Schotse whisky is de
naam op de fles geen verwijzing naar de distilleerderij en worden al de
vanavond geproefde whiskey’s gedistilleerd in de Bernheim Distillery,
Louisville.
|
|
|
 |
 |
 |
|
BERNHEIM ORIGINAL 45%
Gedistileerd met tarwe-overschotten in plaats van
rogge en 6 jaar oud. Zoet (*), maar zachter dan de vorige. Hout. De neus
blijft boeien. 61.15 euro maar volgens mij z’n geld waard! Hints van
“Ierse voorvaderen” vind ik er ook in terug.
De wetgeving rond bourbon in Amerika is niet zo streng als de wetgeving rond Schotse whisky in Schotland. In 1964 werd vastgelegd dat hij minimum 2 jaar in een barrel moet rijpen. Volgens mij in nieuwe Amerikaanse eik maar Henry sluit niet uit dat er eventueel Europese eikenbomen, die tussen de andere Amerikaanse verzeild geraken, mee verwerkt worden. “Noone bothers to check”, zegt hij. De mashbill moet uit uit minimum 51% en maximum 58% maïs bestaan. De spirit gaat tegen 62.5% alcohol op vat. Voor botteling is geen minimum alcoholpercentage bij wet vastgelegd en enkel 25% van wat de fles in gaat moet gerijpt zijn. |
 |
 |
PARKER’S WHEATED 10Y
62.1%
Deze is 1 van de 6000 flessen uit Version 4. Non
chill filtered, de enige van vanavond De prikkel komt hier niet van
rogge maar van het hoge alcoholpercentage Geur bevat chocolade en is
zacht. De neus verraadt de alcoholsterkte niet Smaak is wat
geparfumeerd. Volgens de whiskybijbel van Jim Murray de 3de
beste whisky in 2012. Droog en blijft lang hangen aan de tong. 145.35
euro.
|
 |
 |
 |
PARKER’S GOLDEN
ANNIVERSARY 50%
50%, dat is 100 proof voor de Amerikaanse markt en
Parker is de huidige master distiller. Tussen het drinken door leer je
hier nog vanalles. Dit is Version 3 en er zit 41 jaar oude bourbon in,
zegt Henry. De neus doet me onmiddellijk aan Saroma vanillepuddingpoeder
denken. Lekker droog gevoel. Fragrant en toch chewy. Beetje kruiden. De
combinatie vanille/hout blijft hangen. NEUS!! Dik ok! PRIJS!! Dik 175.95
euro.
In de Amerikaanse whiskeyindustrie worden vaten ook
herbruikt. Alleen mag je het dan geen “bourbon” noemen. Wonderwel
noemt hij dan “Kentucky Whiskey”. Go
figure! Ook het feit dat er maar 2 stills zijn, waarvan 1 een doubler,
wordt daarin al de whisky van Heaven Hill geproduceerd. Voor sommigen is
zelfs de mashbill hetzelfde en zit het verschil ‘m in het rijpen.
Hoelang en waar in welk warehouse. Had graag meer geweten over die doubler
ten opzichte van een thumper,
maar de democratie koos voor drank in plaats van kennis!
|
 |
 |
 |
RITTENHOUSE RYE
50%
4 jaar oud. Zoet donker brood. Liquer en chocolade.
Zoet, maar niet (*). Hoog drinkbaarheidgehalte! Zoet tegen de tong en
blijft hangen. Niets in de keel. Weeral een neus die blijft boeien. In
de mashbill zit heel wat minder dan 90% rogge maar meer dan 51%. Rond de
90% wordt het beslag immers plakkerig en is zelfs moeilijk te
verwijderen uit roestvrij stalen recepiënten. 30.95 euro.
Het verhaal van Four Roses ondersteept nog eens het
verschil in wetgeving. Voor de Amerikaanse markt zit er maar 20% bourbon
in de fles, de andere 80% zijn graandistillaten. De beste bourbon werd
voor de Europese markt gereserveerd. We spreken hier wel van voor 1960.
|
 |
 |
FIGHTING COCK 6Y
51.5%
This
one brings home the bacon.
De grote overtuiger voor bourbonsceptici!
Plantaardig genoeg om te kunnen “doordrinken”, als je het
alcoholgewoonte eenmaal gewoon bent. Rijke neus met zelfs wat chocolade.
Zo te horen aan de tafel voor velen een verrassing. En maar 25.25 euro!
Wat geeft het dan dat de haan op de fles op het punt staat om het
onderspit te delven.
|
 |
 |
ELIJAH CRAIG 18Y
45%
Die met die mooi versierde fles! Genoemd naar een
van de bourbonpioniers. Een geestelijke natuurlijk, maar wat wil je als
George Washington zelf ook al distilleerde ... . Dit is een single
barrel, 18 jaar gerijpt. De maximum rijpingsleeftijd is volgens Henry 20
jaar. Dan neemt het hout over blijkbaar. De smaak van suikerkristallen,
chewy, zoet (*) en hout. Ook in de aanwezige afdronk. Hij is “traag”
in het glas en kost 61.20 euro.
(*) Zoet: in de context zoals hier gebruikt bij bourbon kan je zoet
het best omschrijven als de geur van “nailpolish remover” of voor de
kenners “aceton”. |
 |
Angelo van TastToe houdt nog vlug een telling voor
de top 3 van de vandaag geproefde whiskey’s. Dan moet hij zich naar de
kassa haasten om de 10% korting op die whiskey’s vanavond te
verrekenen voor een lange rij klanten. Zelf moet ik naar huis.
|
 |
Met nog een klein uurtje in de auto voor de boeg denk ik al na over de volgende uitnodiging. Een Glenglassaugh Masterclass in TastToe. Het is ver en ik drink veel water, heel veel water tussen de whisky’s, maar toch. Toen die zwaailichten opdoemden twijfelde ik toch even aan de haalbaarheid. Het bleek echter om brandweerwagens te gaan die een arme bestelwagenbestuurder aan het helpen waren om zijn bestelwagen te blussen.Ik kreeg het toch eventjes warm ... .
|
 |
