TERUG

 

Cask in a Van
Edition 2010
23 september 2010, Whiskyshop "Anverness", Berchem

Verslag & Foto's : Gunter (Lidnr.01)

 

 

 

 

“Samson, we hebben een plobreem!”. De datum van de nieuwe “Cask in a Van” tour langs de lokale whiskyshop viel net in een weekendje Ardennen met het gezin. Om de kerk in het midden te houden was ik dus genoodzaakt om eens rond te kijken waar de “Van” nog passeerde. TastToe en Broekmans vielen ook buiten de boot, maar Anverness kon lukken!

 

Deze redelijk nieuwe whiskywinkel in Berchem, Antwerpen, had ik al dikwijls in positieve zin horen vernoemen, dus dit was dan ook de ideale gelegenheid om eens te gaan “proeven”. 

 

Ticketje NMBS Heist/Berchem retour gekocht en volgens het stratenplan was het dan nog een 10 minuutjes stappen. En wat blijkt? Dat klopt! 

 

 

Plots sta je dan voor de winkel met “racegroene” vitrine. “Anverness”, een samentrekking van Antwerpen en Inverness, verraadt de liefde voor Schotland. En als het dat niet is, dan toch zeker de foto van Eilean Donan Castle die de hele achterwand van de winkel siert.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Veel te vroeg, dus wat tijd om in de shop rond te slenteren. Oude bekenden passeren de revue, Highland Park 40Y, Black Bowmore en ontelbare bottelingen van ‘k weet nie hoeveel distilleerderijen. Hier en daar staan comfortabele zetels die uitnodigen om een boek of tijdschrift uit een van de vele ordelijke stapels te nemen en er eens door te bladeren.

 

 

 

 

 

Twee reusachtige tafels, aangevuld met enkele kleinere, staan gedekt om de proevers te ontvangen. 

 

De te proeven whisky’s van Glendronach staan trots uitgestald. 

 

Behalve de ster van de avond dan! Het vat 8 jarige bourbongerijpte Glendronach ligt achter in de “Van”, die elk moment kan arriveren.

 

Een bevallige dame spreekt me aan. Ze herkende het clubhemd en een van onze dierbare leden blijkt een collega van haar te zijn. Naar aanleiding van het enthousiasme waarmee ze spreekt over Schotland en whisky kan ik concluderen: toffe collega!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

James Pithy en James Cowan maken hun intrede in de shop, die inmiddels ook gevuld raakt met ingeschrevenen. Een babbeltje met James C. leert dat hij deze tasting nog voor zijn rekening neemt, dan is het op weg naar Whisky Live in Parijs. De rest van de Glendronach “Cask in a Van” tour wordt dan afgewerkt door niemand minder dan Stewart Buchanan, de distillery manager van Benriach. Deze laatste hebben immers Glendronach overgenomen. We leren ook dat James C. afscheid neemt van de Belgische markt en zich gaat focussen op de Aziatische. Maar nu eventjes waar we allen voor kwamen: de whisky!

Eerlijkheidshalve dien ik hier te vermelden dat in mijn ongeduld om al dit lekkers te ontsluieren ik niet opgemerkt had dat James P. De line up veranderd had. Tijdens het inschenken van de talrijke glazen heb ik al wat indrukken neer gepend, met het idee van een whisky die niet overeenstemde met wat effectief in mijn glas zat. Misschien maak ik me hier mee belachelijk, maar hé, je leeft maar 1 keer niewaar?

 

 

 

GLENDRONACH SAUTERNES 14Y 46%
(ik dacht dus: Bourbon cask 2002)

Niet “frisse” bourbon. Zwaar in de neus. Fruit? Appel, hard fruit tot uiteindelijk druif. Eik ook in de afdronk. Olie ook. Tanine. Van in het begin krijg je oat cakes. Evolueert naar houtsuikers. Kruidig en honing.
Later aangevuld met: De balans verraadt de neus van Billy Walker. Botrytis (= edelrot door schimmel op de druif, die het water doet verdampen zodat er geconcentreerde suikers in de druif overblijven, waarvan men dan de Sauternes wijnen maakt) zou bespeurbaar zijn met wat water? Inderdaad! Maar blijft dan wel alleen peper en gezoete thee over in de afdronk.

Conclusie: De “houtsuikers” zou ik vervangen door “het zoete van de Sauternes”

GLENDRONACH  VIRGIN OAK FINISH 14Y 46%
( ik dacht dus: Sauternes)

Goed gelukt! Neus in Balans. Geen sulfiet!!  Frisheid van de druif. Alcohol prikkelt, warm. Geen off notes. Afdronk heel lang. Peperkoek.
Later aangevuld met: 12 jaar op American bourbon + 2 jaar op een nieuw hogshead van Franse eik. Geroosterde noten, amandelen. Peperkoek. In de afdronk eik, eik en eik, maar wel in balans. Hier wel houtsuikers.

Conclusie: De frisheid van de “druif” zou ik toeschrijven aan de invloed van het nieuwe hout.

 

 

 

 

GLENDRONACH MOSCATEL FINISH 15Y 46%
(ik dacht dus: Virgin oak)

Eik met gesloten nerven, dichte structuur. Het kruidige van Glenmorangie. Nieuw hout overheerst niet. Begint op te vallen dat ze allemaal goed in balans zijn.
Later aangevuld met: Balans valt op! Hint van rubber, maar breekt niet door. Beetje kerstcake. Thee in de afdronk! 13 jaar op bourbon + 2 jaar op Moscatel. In de afdronk wordt de hint van rubber aardbei en vijgen. Hier valt de balans weer op!

Conclusie: Alles is heel subtiel en niets overheerst.

 

GLENDRONACH PORT FINISH 20Y 46%
(ik dacht dus: Moscatel)

Balans!!! Wow! Chocolade, beetje naar rubber toe. 

Voor ik me verder kan aanstellen als een idioot is iedereen gelukkig voorzien van de nodige drams en kondigt de sympathieke shopuitbater James C. aan zodat die met zijn presentatie kan beginnen. Terwijl het schaamrood me een beetje naar de kaken stijgt, is het toch leuk om vast te stellen hou James in zijn rol gegroeid is. Van die eerste bescheiden pasjes bij Dewar Rattray, tot een zachte verteller vol anekdotes en humor, met heel wat kennis over “zijn” distilleerderij.

Dit is een unicum. Sherrygerijpt en gefinished op een Tawny Port Pipe. Niet zuur. Samen met hout doet hij beetje “verduft” aan. Waarschijnlijk omdat het Tawny is. Chocolade, koffie. In de afdronk komt wel iets zurig, rood fruit. Misschien té goed in balans?

 

 

 

GLENDRONACH BOURBON CASK (from the Van) 2002 58%

Blijkt nog 2 jaar gefinished te zijn op een virgin oak hoggie! 

Drinkbaar, de alcohol stoort niet! Chocolade valt meteen op, omdat ik het niet verwachtte. Ondanks zijn jeugd is hij niet scherp, maar op andere momenten is hij wel aanwezig. Het nieuwe hout zorgt echter voor de balans. Vanille in de neus! Weer die balans! Citrus. Neus wordt intenser. Vanille van de bourbon. 

Afdronk is geweldig. “Fleske kopen!” gonst het door mijn hoofd.

 

 

 

 

 

 

 

GLENDRONACH OLOROSO 1990 20Y 57.9%

Chocolade en koffie. Alhoewel de koffie evolueert naar een afgestreken lucifer. Solfer dus. “Jan ’s not gonna like this” en ingewijden weten dat we dan spreken over de “zware” sherry. 

Niet zuur maar een beetje grondtonen. De krenten zijn er wel, maar voelen een beetje rubberachtig aan. 

De afdronk staat wel als een huis!

 

 

 

 

GLENDRONACH PEDRO XIMENEZ 1989 20Y 53.2%

Verrassend! Munt en kruidig. Gaat naar het zurige. “No problem here!”. Chocolade, krenten, pruimen en noten. “Close but no 1972!”. 

Verrassende zuiverheid van smaken en aroma’s. Niet zoet maar kruidig en fris, ondanks ik dat niet verwachte van de Pedro Ximinez druif? 

Misschien zijn dat wel gewoon vooroordelen mijnentwege?

 

 

 

 

 

James P. vertelt de mensen dat men zich nu een fles kan laten aftappen, rechtstreeks uit het vat in de “Van”. Volgend jaar zal het de laatste tour zijn, want de SWA heeft de wetgeving veranderd en dat is dan ook het laatste jaar dat er “Schotse” whisky mag gebotteld worden buiten Schotland. Hij deelt ook nog gratis T-shirts uit, die ons kwalificeren tot “Van Spotter” en navraag bevestigd dat die gaten erin normaal zijn. “Vintage washed” noemen ze dat!

De SWA, de Schotse whisky associatie, heeft ook nog beslist dat Glendronach niet langer in Speyside ligt en dus nu een Highland distillery is. Die mannen zijn goe bezig!

Ondertussen heeft de klok verder getikt en wacht de laatste trein in het station van Berchem. Weekendje Ardennen lonkt. Toch hou ik het briefje met de uren van de trein en de routebeschrijving Berchem Station/Anverness goed bij. Hier zien ze me nog!

 

TERUG