 |
|
WEST COAST WHISKY BATTLE
|
WEST
COAST WHISKYBATTLE
De westkust is volgens de meesten onder ons een van de mooiste, meest ruige streken in Schotland. We hebben de kustlijn verkend, beginnende van Ayr, langs Glasgow naar Oban en van Fort William tot Ullapool. Tel daarbij Kintyre en alle eilanden, Arran, Islay, Jura, Mull, Skye en Lewis and Harris om er maar een paar te noemen, en dan weet je het. Een beetje weten we wel over wat we het hebben. Dat mooie en ruige vinden we ook terug in de whisky’s van de westkust. Natuurlijk met de nodige variaties, zoals in het landschap, want het is niet voor niets de meest complexe drank van de wereld (volgens de vakliteratuur hé!). |
 |
Vanavond gaan we dus een heuse battle meemaken tussen 2 van die distilleerderijen, gelegen aan de westkust, in de Single Malt Whiskyshop te Zammel. De invoerder, vertegenwoordigd door ons aller Mario Groteklaes, is immers op tour met Jenny Karlsson van Springbank en Paulina Kwiatkowska van Arran.Omdat we zelf nog maar enkele dagen terug thuis zijn van 'die westkust' hebben we voor onze gastheer Jan een souvenier bij dat hard wordt geapprecieerd. Ook de 2 dames herkennen meteen de rode "T" op het blik en vinden dit leuk. |
|
|
|
Mario Groteklaes |
|
|
|
||
|
|
|
||
Jenny is geen onbekende voor 100°PROOF. Ze woont sinds 1997 in Schotland en werkt nu al 2 jaar bij Springbank uit Campbeltown, Kintyre, om hun whisky’s te promoten. Wat deze spring in’t veld dan ook met verve doet. Terloops merkt ze op dat ze “a degree in brewing and distilling” behaald heeft in Edinburgh! |
Paulina vervangt Faye Black, die dezelfde functie heeft bij Arran maar spijtig genoeg forfait moest geven als gevolg van een rugblessure. Paulina is “beroemd” op Arran omdat ze er bijna haar leven verloren heeft. Een impulsieve klimpartij op een klif leidde tot een reddingsoperatie met helicopter en artikels in de lokale krant. Toch heeft dat haar passie voor het eiland niet kunnen blussen. Na een spoedcursus van Jacklyn Mckie wordt Paulina, ze werkt in het hoofdkantoor te Stirling, nu dus voor de leeuwen gegooid. |
||
 |
Dat battle gedoe is maar een thema, eigenlijk een excuus om lekkere whisky te drinken, voor mij toch, maar soms had ik de indruk dat iemand dat vergeten te vertellen was tegen Jenny. She was going for the kill, zij het met veel humor en een knipoog.Paulina, duidelijk zenuwachtig, had hier geen verweer tegen, maar met de whisky’s van Arran … had ze dat wel nodig? |
 |
 |
|
Battle 1:
|
|
 |
 |
|
Battle 2:
AR
|
|
 |
|
Battle 3:
LONGROW
14Y 56.2% SPECIALLY SELECTED FOR
Een bourbon
gerijpte single cask voor The Nectar. Weer die “gorse” en een prikkel,
verdeeld over zachte alcohol en zout. Het zoete van vanille en warme
“custard” (pudding). Het rare is dat de smaakprikkel een rechte lijn
vormt in het midden van je gehemelte en je tong. Turf? Moeilijk te
detecteren in deze zenne! Gewoon lekker!
|
|
 |
“A
surprise quiz” over het verband tussen het stilistisch
voorgestelde landschap van Arran en de slapende krijger leverde de
winnaar een pin van Arran op. “We hebben weer iets gewonnen!”, of
wat dacht je, of zoals clubdichter J’o zei: “Als ze ‘tem voor een
open goal leggen, dan moet ge’m der instampen!”. Zuivere neus ook!
Laat je niet misleiden door het woordje “vuile” voor sherry!
Nog een goeie van
J’o: in Arran hebben ze “eagle’s
share” in plaats van “angel’s
share”! Brengt heel wat herinneringen terug aan onze halve
marathon op Islay. Op de terugreis “passeerden” we Arran en konden
genieten van de luchtcapriolen die de, in de heuvels boven Arran
Distillery nestelende, arenden uitvoerden.
|
 |
|
|
Winnaar van de Surprise Quiz wordt overladen met cadeau's |
 |
 |
Battle 4:
LONGROW
18Y 46% BOTTLED 2011
Houtrook en zoet.
Vanille. De rook neigt op een bepaald moment naar rubber maar blijft
toch hout. De 14 jarige is frisser. De leeftijd weegt toch iet op deze
18 jarige. Ook het zout is hier niet vergeten. Beetje waterig? Best ok.
|
|
Paulina vertelt het verhaal van een vat Arran dat aangeboden was aan de Koninklijke Familie en waarvan ze nog altijd op een antwoord wachten.Een ander vat is neergelegd voor Ewan McGregor, maar die drinkt dan ondertussen niet meer! Gelukkig zal zijn broer er zorg voor dragen en de opbrengst schenken aan liefdadigheid. Heb ik al vertelt dat ik dat ben? Zo noemen de mensen mij: Gunter “liefdadigheid” Vaes …Nee, Paulina
geloofde het ook niet!
|
 |
 |
|
Foto van het berteffende vat, genomen tijdens onze Islay 'Alternative' Half Marathon trip in 2009. |
 |
|
Na dit laatste
gevecht moest er gestemd worden natuurlijk. Persoonlijk niet mijn
favoriete onderdeel van de avond en toen ik mijn hand voorzichtig omhoog
stak om een Arran te stemmen vonkten de ogen van Jenny. “Gunter, you’re dead meat!” deed me wijselijk besluiten me te
onthouden van de verdere stemming. Wie z'n papieren even niet in de gaten
hield kwam tot de vaststelling dat er plots tekstjes op verschenen die
verdacht veel op het handschrift van Jenny leken. Gelukkig werd het
een “draw” en kon iedereen blij naar huis!
|
|
Aan de
activiteiten van de deelnemers aan onze tafel, na het nuttigen van de
aangevoerde paella, te zien werd dat ook hoog tijd! Allé, nog ne
Machrie Moor van de onpartijdige Ambassador
of Arran en dan, en dan gaan we misschien naar huis …
|
|
 |
 |
