TERUG

New Releases 2010

SINGLE MALT WHISKYSHOP
18 SEPTEMBER 2010

Verslag: Gunter (Lidnr.01)

Intimi en iedereen die het wilde horen waren reeds op de hoogte. Jan Visser van Single Malt Whiskyshop te Zammel is vanwege zijn niet aflatende en tomeloze inzet voor het label Arran, verkozen tot brandnieuwe ambassadeur. Tijdens zijn bezoek aan de distilleerderij deze zomer, kon hij tot zijn verrassing en onuitsprekelijke trots vaststellen dat een plaquette met zijn naam toegevoegd was aan de eerbiedwaardige lijst van internationale ambassadeurs van Arran. Deze hangen in de inkomhal van de distilleerderij.

Niet verwonderlijk ook dan dat de nieuwe releases van 2010 voorgesteld worden in zijn shop. Dit door niemand minder dan Louisa Young. Geen onbekende voor bezoekers van de shop en diverse whiskyfestivals, waar zij haar “brand” met verve en vuur presenteert. Zoals ze nu ook vanavond zal doen.

Clubdichter J’o was gevraagd om een welkomstwoordje te plaatsen en wist zoals steeds de gevoelige snaar te raken. Een traantje werd weggepinkt en dan werd er gestart.

Louisa Young (Arran Sales Manager) & Jan Vissers (Arran Ambassador)

ARRAN 10Y 46%

Het centrale punt van de range en dus de gedoodverfde opener. Hij kan dat! Kerstmiscake in de neus, zonder het geconfijte fruit. Sherry? Mout en purper fruit. Zonder meer goed, maar wat gaat hij te vertellen hebben tegen de nieuwe 14 jarige? De smaak is lekker. Fruitig, zacht en romig. Prikkel en lichtjes bitter. Damned. Het kruidige in de afdronk neigt naar zilt! Wel tegen het gehemelte in plaats van op de tong. Komt nog: avacado, mango en vezel van banaan.

Louisa bevestigd dat het om refill sherry casks gaat. Dat is te zeggen: nu. Vroeger zat er ook bourbon bij. Alles niet gefilterd en niet gekleurd. Alle vetzuren en proteïnen zitten er nog in.

ARRAN 14Y 46%

De filosofie van Arran is om klassewhisky’s te produceren, met een aanzienlijke leeftijd. Aangezien het om een jonge distilleerderij betreft, gebouwd in 1995, beschikken ze nog niet over heel oude stocks. Het is dus een constante bekommernis om de range zo gevarieerd mogelijk te maken met beperkte middelen. Dit alles leidt er toe dat de 12 jarige uit het gamma zal verdwijnen, nu ze deze 14 jarige kunnen uitbrengen. Deze 14 jarige bestaat uit 12 jaar rijping op refill sherry, daarna een gedeelte 2 jaar op fresh sherry en een ander 2  jaar op fresh bourbon. De 14 jarige is dus een “vatting” van die 2. Dat verklaart de meer frisse toetsen (afkomstig van de bourboncask) en harde toffee à la Werthers echte. Iets meer eik dan de 10 jarige. Lekker fris gezaagd. Zoeter op de tong dan de 10 jarige. Toffeefudge met een beetje citrus. Kruidig langs de tong. Tot trots van Louisa liegen de verkoopcijfers er niet om. Dit is een knaller in zijn categorie!

ARRAN SAUTERNES FINISH 50%

Na de eerste neus wordt hij beter en komt hij mooi in balans. Let wel: de meningen aan tafel verschillen! Ik verwachtte sauternes en ik kreeg sauternes! Botrytis is aanwezig en manifisteerd zich als een zwavelig bijaroma dat sommigen toch wat afschrikt. Daaronder vindt men echter het zoete van de druif en in de afdronk komt de sauternes nog meer piepen. Opgelegde rozijnen? 8 jaar op ex sherry en ex bourbon. Daarna negen maand gefinisht. Louisa vindt er ook nog “Granny Smith” in.

ARRAN AMARONE FINISH 50%

Amerone is dikke stroperige wijn uit Noord-Italië. Fruit fruit fruit! Je ruikt direct de “dikte” van de wijn in het glas. Per toeval wat lucht bij in het glas geblazen voor een volgende snif en dan drijft er een zware bloemengeur naar boven! Het totale gevoel doet denken aan de grenadineoplossing van weleer, waar we als jongeling zo gek op waren. De 4de whisky en de tongen komen los. Op de vraag wat er zich achter haar bevindt antwoord Louisa “Just a wall”. Er wordt natuurlijk gealludeerd op een detail uit de projectie van de powerpoint op deze muur. De onvermijdelijke vraag of Arran malt gebruikt van Port Ellen maltings wordt ook gesteld. Nu weten we tenminste wie die vraag altijd stelt! Een simpel rekensommetje is het antwoord: te duur!

ARRAN PORT FINISH 50%

Toevallig is het dit weekend opendeurdag in de brouwerij van Orval. Waarom zeg ik dit? Verleden jaar waren we er present en hebben we ook de ruines naast het huidige klooster bekeken. De geur van die oude stenen, begroeid met groene planten en badend in de zon, doen me wat denken aan de eerste neus van deze Arran. Mineraal ook. Hij heeft veel, veel lucht nodig. Dan komt er rood fruit! In de smaak proef ik cellulose (leeg wespennest). Oude okkernoten, zegt iemand. Dit vecht inderdaad in de afdronk met het rode fruit.

THE ARRAN MALT 15TH ANNIVERSARY BOTTLING 54.6%

Gedistilleerd in 1999-gebotteld in 2010. Gelimiteerd op 5640 flessen. Hij is gefinished in Amontilado sherry casks van de hoogste kwaliteit en is gebotteld op vatsterkte. In de traditie van Arran single malts, is deze single malt Scotch whisky niet koud gefilterd en is er geen kleur aan toegevoegd. Waarachtig een unieke expressie van Arran in een originele verbazende verpakking.

Dit is wat ze zelf schrijven. Wij voegen daar aan toe: notige cream met een “tinge”. Kruidig. Raden grote slokken aan om hem beter tot zijn recht te laten komen. Dan proef je de sherrycask beter! En de verpakking? De foto spreekt voor zich!

ARRAN 1997 12Y 55% (“De alcohol stoort niet!”)

Goede sherrybotteling. Geen off notes, maar het rare is dat het zurige van de sherry pas na een momentje doorkomt. Natuurlijk wordt deze afgewogen tegen de sherryrijping die “wij” gekozen hadden op het whiskyfestival in Gent, enkele jaren geleden op een masterclass én op het debuut van Louisa. “Toevallig” stond er eentje tussen de “display”, lees persoonlijke verzameling van Jan. Dankzij mijn goede reputatie Jan kunnen overtuigen om de fles aan mij tegeven. Hij zou later eentje van mij in de plaats krijgen. Onder de leden en aanwezige vrienden werd de inhoud verdeeld. Man, man, man! Dat is lekker! “Vanwaar komt die banaan in het aroma?”. “Extreem fruitig!”. Dit allemaal maar om aan te tonen wat Arran allemaal kan en dat het zeker de moeite loont om de distilleerderij in het oog te houden! Zeker als Louisa nog de packaging van de kortelings te verwachten geturfde versie van Arran toont!

En dan nu: Lasagna! Tussen verschillende beten door worden er duchtig flessen aangekocht, niet in het minst omdat Louisa ze maar al te graag signeert, met een individuele boodschap voor de trotse nieuwe bezitter. Niet verwonderlijk dat J’o ontstemd is, als hij “zijn” fles niet meer vindt! “Kijk is in de “lege” kokers J’o!”. Iedereen terug blij!

Op het einde van deze geslaagde avond kunnen we Louisa nog overtuigen om bij ons vat te poseren. Als compromis wilde ze wel met haar eigen whisky op de foto. Wie zijn wij om daar tegen te protesteren?

TERUG