TERUG

 

 

 

“CIVILIZATION STARTS WITH DISTILLATION”  

Tasting door Andy Rajewski (Lidnr.26)
Zondag 7 maart 2010 te Schaffen (Diest).
 

 

Verslag & Foto's : Gunter (Lidnr.01)

 

 

Via via, zoals dat gaat in’t leven, had ik vernomen dat Andy een tasting organiseerde voor de “Tongerse whiskyvrienden”. Een gerenomeerde whiskyclub uit, hoe raad je het, Tongeren. Andy is een collega –whiskyliefhebber uit Tessenderlo en al was het maar om zijn vaste kosten te helpen drukken, heb ik mezelf ingeschreven. Goed genoeg wetende dat er tevens schitterende whisky’s geproefd gingen worden natuurlijk. De lokatie was voor mij onbekend terrein en het uur van aanvang kon ik onmogelijk halen, maar dat kon me niet tegenhouden! En ik op weg ... .

 

 

 

“Civilization starts with distillation”. No fun intended, maar deze gedachte flitste wel door mijn hoofd als ik, na lang twijfelen, voor mezelf uitgemaakt had dat deze weg wel degelijk ergens naar toe leidde.

 

De routebeschrijving was nochtans meer dan duidelijk, maar het smalle lint asfalt verdween na het laatste huis de bossen in.

 

Is daar whisky? Is daar iets?

 

 

 

 

 

Uiteindelijk kwam ik aan de voetweg, die naar de kantine van FC Polyte, plaats van het gebeuren, voerde. De tasting had al aangevangen en stilletjes nam ik plaats aan een goedgevulde tafel. Er was met veel zorg en moeite vanalles samengebracht door Andy en waarschijnlijk ook door Francine, zijn partner, dat de deelnemers kon helpen om de in het glas aanwezige aromas te ontwarren. Zoiets had ik nog nooit gezien! Vergeet de nosing kit, this is the real thing!

 

 

 

 

 

 

 

Mijn goede voornemens om low profile te gaan, werden direct van tafel geveegd toen me gevraagd werd om de inmiddels derde whisky van de dag te bespreken.

 

Me van geen kwaad bewust stak ik van wal. Het was de Philo Raga van Daily Dram. Na mijn betoog, met vooral lemoenschil en fudge als hoofdkenmerken, las Andy tastingnotes voor, die aardig in de buurt kwamen van wat ik net verteld had. Hij had ze van het internet gehaald. Op de site van 100°PROOF, opgetekend door ene lid n°1. Door mezelf dus! Very funny!

Nog een wijze les meegegeven dat je niet alles moet geloven wat je leest op het internet, maar het klopte wel allemaal. Ik blij!

 

 

 

 

 

Ondertussen had ik nog 2 andere Daily Drams in te halen. 

 

De Ciao All, vooral noten en alcohol, en de Womb Ore. Karton en wijn met fletse eik klinkt misschien negatief voor deze laatste, maar het is wel hoogwaardig karton en de eik is er, maar niet te nadrukkelijk. Gezien de jonge leeftijd van deze Womb Ore hoeft hij zich niet te schamen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na de pauze werd er gestart met de nieuwe Yamazaki Sherry Cask, voor ons bekend van het voorbije whiskyfestival in Gent. Weer die tranen! Niet in het glas, maar in mijn ogen. 

Dit is al de 2de keer dat me het bij deze botteling overkomt en heb daarom ook direct door de aanwezige drankhandelaar een fles voor mij laten opzij zetten, nu hij er nog heeft! 

Druk in de weer met allerlei schaaltjes en bordjes en wat geëxperimenteer met afstanden tot de neus van verschillende ingrediënten tegelijk, vind ik het volgende: boter, chocolade en muskaatnoot, cederhout en kruidig.

 

 

 

 

 

 

 

Amrut is al lang geen onbekende en onbeminde meer. 

Deze cask strength van 61.9% kende ik nog niet. Tot nu toe dus! 

Houtzaagsel, gerst en vanillecakes. Beetje karamel en nootmuskaat. Fudge, en dan vooral ook in de afdronk. 

Alcohol is hoog, maar stoort niet.

 

 

 

 

 

 

En daar is ’t em dan weer! De “Wait La Mazurka” van Daily Dram. 

Blij dat ik deze Karuizawa nog eens kan proeven zonder mijn eigen fles thuis er voor hoeven open te doen. 

Rook, BBQ vlees. Koffie/sulfer. Rijk!! Zou voor deze de mos op het tafel gezet zijn? Een klap van 62.7% alcohol, maar maak je geen zorgen. 

Ik zal het wel overleven!

 

 

 

 

 

 

 

De Tongerse vrienden hadden zelf ook een verrassing bij. De spiksplinternieuwe Ardbeg Rollercoaster! 

Getrokken uit vaten van 1997 tot 2006. Van de heropleving tot de jongste aanwezige whisky (3 jaar oud). 57.3%vol. alcohol. Onze eigen fles zit nog op de post, dus ik proef hier alvast maar. Meer citrus dan de traditionele appel. Wat eerst aanvoelt als waterachtig, zou romig kunnen zijn. De appeltjes komen dan toch, maar de rook is niet echt subtiel. 

 

Wel een goed staal van wat ze aan het doen zijn sinds de overname door Glenmorangie PLC in 1997.

 

 

 

 

 

 

 

Fijne tasting! 

Door de onconsevatieve en frisse aanpak van Andy, samen met het goed gezelschap van de andere deelnemers, is de zin om naar huis te rijden er nog niet. 

Samen met de nog aanwezige drankhandelaar zak ik af naar “the Celt” in Diest. We laten ons door een Canadese verleiden tot een Caperdonich van G&M. De “groene” reeks, die we kennen van o.a. Marc Segers, distilled 5/11/82, bottled 19/4/2005 en 55.2%vol. 

Achter in de “Celt” vinden we de Tongerse whiskyvrienden terug, die hier “wachten op een trein”?!? Andy zelf waait ook nog binnen en rustig dooft deze geslaagde dag uit ... . 

Bedankt Andy en bedankt Francine. Slainthe!

 

 

TERUG