|
|
VOLGENDE PAGINA |
 |
Woord: Gunter (Lidnr.01) - Beeld: Werner (Lidnr.02) & Gunter |
Sommigen zouden de uitgestelde start van de “40e
verjaardagstrip van voorzitter” als een domper op de feestvreugde
beschouwd hebben, maar zo niet wij. Al heel wat ervaring met
klimatologische en zelfs vulkanische onvoorspelbaarheden, laten we ons
hierdoor niet uit het veld slaan. Direct het melkbeest bij de horens
vatten en een “herberekening” maken, onder het genot van een
Highland Park 40Y, samen met 10 vrienden, de nodige humor en nog wat
extra aangesleurde “Flierefluiter” kan je moeilijk onder de noemer
“domper” thuisbrengen. En ’s anderendaags ... wijlle weg voor een
onvergetelijke trip!
Wel is het zo dat we een dag minder dan voorzien aan
dit avontuur hebben kunnen spenderen dan we gepland hadden. Een van de
praktische problemen was dat we uitgerekend hadden om een 40-tal flessen
uit 1973 te kraken, verspreid over al de dagen van deze trip. Uit
gezondheid en andere overwegingen werd er al gauw beslist om deze in dit
kader “verloren dag” achteraf in te halen. Het leuke was dat we dan
ook 2 vrienden konden verwelkomen die de trip zelf met pijn in het hart
hadden moeten missen! Eentje die er wel bij was, moest verstek laten
wegens een trip naar Kroatië. Eind goed, al goed! Nu volgt dan het
verslag van 26 mei, of beter gekend als “The Lost Day”!
|
12 man en 10 whiskies, dat is niet niks en dus werd
het “clublokaal van 100°PROOF” aangesproken. Op voorhand geschuurd,
zodat het lokaal zo “aromavrij” was en klaargezet voor de blijde
intrede van de “deelnemers”. Als referentie naar de avonden in de
Bowmore Cottage werden U2, Oasis en last but not least “The Corrs”
aan de affiche toegevoegd. (Later zou de voorzitter er “The Verve”
ook nog doordraaien. Noblesse obligé als het ware.)
|
|
 |
|
 |
|
F#cking Oasis! |
 |
 |
 |
U2 |
The Corrs |
 |
 |
Nieuwe hobby? |
|
Oude verhalen en nieuwe verhalen
werden uitgewisseld en daarna werd het startschot gegeven. Een
Invergorden uit, jawel, 1973!
|
 |
INVERGORDON 1973
39Y 42.8% MALTS OF SCOTLAND
|
 |
|
 |
GLENROTHES 1973
27Y 43%
Frisse citrus in de neus. Bloedappelsien.
Brésilienne nootjes. Harde
snoepjes. Prikkelend. Tot in de zeer lange afdronk overheerst frisse
appelsien, zoete appelsiensnoepjes. Pim cakes. Een beetje peperachtig
en marsepein. Ongelooflijk hoe fris
en zuiver deze Glenrothes is. (Zou later een van de toppers van deze
avond blijken!)
|
 |
 |
 |
DALMORE 1973 30Y 42%
|
 |
|
|
|
2 cl |
Oeps! |
 |
ADIEU LINA DAILUAINE 1973
35Y 47.6% DAILY DRAM
Plantaardig. Twix uit de microgolf. Chocolade. Dun
van structuur, maar intens. Wat een afdronk! Daar wordt hij helemaal
floraal. Weed? Verbrand aardappelkruid? rook dus! Bitter op de tong op
een positieve manier. Noir du noir. Tanine. “Munt” breekt nog net
niet helemaal door.
|
 |
 |
 |
|
GLENFIDDICH VINTAGE 1973
33Y 46.5%
Deze fles was de aanzet tot het huidige avontuur.
Begin jaren 2000 was er eens een bassist van een lokaal bandje die z’n
bas niet aan de wilgen hing, maar ging voor eik. Van de opbrengst na
verkoop kocht hij deze 33 jaar op eik gerijpte Glenfiddich van z’n
geboortejaar 1973 en de rest? Dat is na dit verslag geschiedenis!
|
|
Natte tabaksbladeren in de neus. Dan kriebelen ze zo
niet. Vegetale toetsen. Vers gemaaid nat gras. Leder. In de smaak chocolade,
mispel, zwarte drop, zelfs een zekere ziltigheid. Geen typische
oudheidsmaken en geuren in deze whisky (hout, mandarijn, ...) Laat een romig gevoel in de mond achter. Op
het einde nog tabak. Als je ‘m tijd geeft: peer en perzik. Wit
uitgeslagen melkchocolade. Zuiver, no
off notes.
|
|
Nog net niet ge-live stream-ed worden onze exploten facebookgewijs aan de rest van de wereld verkondigd.Vinden we niet erg, want we hebben allemaal het
gevoel dat we hier iets unieks aan ’t meemaken zijn, zeker als je weet
dat dit “slechts” een inhaalbeweging is van een verloren dag ... .
|
 |
 |
 |
Spijtig dat “den beamer” net nu beslist om er
mee op te houden. Ons motto is echter niet voor niets “als plan A
het niet doet, dan plan B! En hou ook steeds een plan C achter de
hand, moest B niet werken!” aan ’t worden. Gelukkig werkte de Post
deze zondag wél en werd er een juweeltje uit vervlogen tijden
geleverd dat nog perfect werkte. Opnieuw barstte wel weer de discussie
uit over welke Corr nu de mooiste was, gezien door dit “nieuw”
projectiemateriaal. Laat ons het erop houden dat we het er roerend
over eens waren dat de “broer” verloor!
|
|
 |
|
 |
Terug bij de les echter, want nu moesten er 2 whiskies naast elkaar geproefd worden! |
 |
HIGHLAND PARK 1973
50.4% CASK NUMBER 11167
Koude asse. Thee. Compost. In de afdronk kolen.
Héél robuuste whisky. We
hebben hem de nodige tijd gegeven om te ademen en daarna werd hij
floraal en zuiver. Mesofiel grasland.
HIGHLAND PARK 1973
45.4% CASK NUMBER 11151
’T lag er naast en was toch volledig anders.
Daarom zijn beide vaten ook als single cask gebotteld. Deze fles is
pas in ons bezit gekomen op het voorbije Whiskyfestival van Gent,
alwaar de eigenaar de prijs van Whisky
Ambassador of the Year ontvangen heeft! Dit is meer de typische
Highland Park. Appelsien, zuiver, chocolade en een weinig rook. Wat
een ervaring om deze 2 naast elkaar te mogen proeven!
|
 |
|
Een van onze medereizigers, een grote HP adept, kon
dit dus spijtig genoeg niet meemaken wegens een trip naar Kroatië. Toch
werd er even telefonisch contact opgenomen om hem dit heuglijke feit te
melden. Hij nam de telefoon op in Wenen! Maar hierover later meer ... .
Eerst is er pauze! Let’s all go
to the lobby!
|
|
